Kiedyś miałam bardzo bliską relację z jedną z moich sąsiadek. Nie mogę powiedzieć, że była moją przyjaciółką, ale macierzyństwo nas połączyło. Obie mamy dzieci w podobnym wieku i tak to się zaczęło.
Zawsze myślałam, że jestem w szczęśliwym małżeństwie. Piętnaście lat to długi czas. Czasami się kłóciliśmy, ale nigdy nie było to nic poważnego. Mogłam wylewać przed nim swoje serce.
Moja teściowa, Anna, wydawała się starzeć w szybkim tempie, gdy skończyła 55 lat. Twierdziła, że jest zbyt zmęczona, aby pomóc nam z noworodkiem, ale kiedy jej córka Natalia urodziła dziecko, nagle znalazła źródło energii. Kiedy mój mąż Wiktor zdał sobie sprawę z tej różnicy, poczuliśmy się zranieni i zdezorientowani.
Ela zawsze była silna i mądra. Uprawiała sport i regularnie wygrywała zawody. Cała szkoła była z niej dumna. Jakoś udawało jej się utrzymywać dobre oceny, mimo że sportowcy zazwyczaj mają z tym trudności. Czasami, gdy dzieci odnoszą sukcesy, dorastają i nagle się zmieniają. Ale Ela się nie zmieniła. Założyła firmę w naszym małym miasteczku. Wszystko wydawało się w porządku, aż do momentu, gdy
Przechodzą mnie ciarki, gdy rozmawiam z moją najlepszą przyjaciółką. Jest najbliższą mi osobą na świecie, poza moją rodziną. Trzymamy się razem i wspieramy jak siostry. Była na moim ślubie, a ja na jej. Na wszystkich trzech. Oczywiście, nie dzwonimy do siebie codziennie, bo mamy własne dzieci i troski. Ale
Wielu z was narzeka na marnowanie czasu na urlopie macierzyńskim! Garnek znowu pusty, a przy okazji wróciłem z pracy zmęczony i głodny! Czytałem książki o dzieciach.
W wieku 70 lat czuję się niesamowicie samotna i jak ciężar dla mojej córki, która jest mężatką od 20 lat. Zwracam się do tej społeczności o radę i wsparcie, jak poradzić sobie z tą trudną sytuacją.
Zdałam sobie sprawę z powagi mojej sytuacji po rozmowie z byłą teściową. Powiedziała mi, że powinnam była pomyśleć o tym, jak zapewnić dzieciom byt, zanim je urodziłam.
Jestem w trudnej sytuacji i naprawdę potrzebuję porady. Teściowa zmusiła mnie do wzięcia pożyczki, a kiedy odmówiłam, wszyscy mnie zignorowali. Spakowałam swoje rzeczy i wróciłam do mamy. Co powinnam zrobić dalej?
Odkryj wzruszającą podróż Katarzyny, która uczy się, jak ważne jest bycie obok swojej córki, Izabeli, w jej najtrudniejszych chwilach. Po tym, jak została porzucona przez mężczyznę, którego kochała, po ujawnieniu swojej ciąży, historia powtarza się z Izabelą. Ta historia bada złożoności więzi rodzinnych, miłości i surowe realia stawiania czoła najtrudniejszym momentom życia.
Zawsze wspierałam moją synową, Joannę. Mój syn, Michał, zostawił ją dla innej kobiety, Natalii, pozostawiając ją samą z trójką dzieci. Pewnego dnia Joanna podzieliła się ze mną czymś, co kompletnie mnie zaszokowało. Nasza rodzina, niegdyś zjednoczona, znalazła się podzielona na dwa obozy. Mój dziadek często mówił: „W naszej rodzinie…” Ale to, co nastąpiło, zniszczyło harmonię, którą uważaliśmy za oczywistą, prowadząc do nieoczekiwanego i ponurego zakończenia.
Miałam tylko jedną najlepszą przyjaciółkę, Anię, którą znałam jeszcze ze szkoły średniej. Była dla mnie jak siostra i naprawdę wspierała mnie przez wszystko, co przyniosło mi życie. Niestety, moje życie było dalekie od doskonałości. Teraz jestem rozwódką, a mój były mąż i ja mamy syna, Beniamina, który obecnie ma 15 lat. Ania, oczywiście, dobrze znała mojego byłego męża.
