Miłość ponad wszystko: Ślub na plaży

Siedziałam na plaży, wpatrując się w fale delikatnie uderzające o brzeg. Słońce powoli zniżało się ku horyzontowi, malując niebo w odcieniach pomarańczu i różu. To miał być najpiękniejszy dzień mojego życia, ale w moim sercu kłębiły się emocje, które trudno było opisać. Czy naprawdę zasługuję na to wszystko? Czy Mark naprawdę chce spędzić resztę życia z kimś takim jak ja?

„Savannah, jesteś gotowa?” – głos mojej przyjaciółki Anny wyrwał mnie z zamyślenia. Spojrzałam na nią, próbując ukryć łzy, które zaczynały napływać do moich oczu.

„Tak, jestem gotowa” – odpowiedziałam, choć w środku czułam się zupełnie inaczej.

Anna poprawiła kwiaty przyczepione do mojego wózka inwalidzkiego. Były to białe róże, moje ulubione. Ich delikatny zapach unosił się w powietrzu, mieszając się z solą morską. Moja suknia ślubna była prosta, ale elegancka, idealnie komponowała się z atmosferą tego miejsca.

Kiedy Mark pojawił się obok mnie, poczułam jak moje serce zaczyna bić szybciej. Jego oczy były pełne miłości i determinacji. Wiedziałam, że dla niego nie ma znaczenia, że nie mogę chodzić. Dla niego liczyło się tylko to, kim jestem.

„Wyglądasz przepięknie” – powiedział z uśmiechem, który zawsze potrafił rozjaśnić mój dzień.

„Dziękuję” – odpowiedziałam cicho, czując jak moje policzki zaczynają się rumienić.

Ceremonia była krótka, ale pełna emocji. Każde słowo przysięgi było dla mnie jak obietnica nowego początku. Kiedy Mark delikatnie ujął moją dłoń i założył na nią obrączkę, poczułam jak wszystkie moje wątpliwości znikają. To był moment, na który czekałam całe życie.

Po ceremonii usiedliśmy razem na plaży, obserwując jak słońce znika za horyzontem. Czułam się szczęśliwa i spełniona. Mark objął mnie ramieniem i przyciągnął bliżej siebie.

„Wiesz, że zawsze będę przy tobie?” – zapytał cicho.

„Wiem” – odpowiedziałam, czując jak łzy szczęścia spływają po moich policzkach.

To był początek naszej wspólnej drogi. Drogi pełnej wyzwań i trudności, ale również miłości i wsparcia. Wiedziałam, że razem możemy pokonać wszystko.

Czasami zastanawiam się, dlaczego los postawił mnie w takiej sytuacji. Dlaczego musiałam przejść przez tyle bólu i cierpienia? Ale potem przypominam sobie ten dzień na plaży i uświadamiam sobie, że wszystko miało swój cel. Może właśnie dzięki temu nauczyłam się doceniać to, co naprawdę ważne.

Czy miłość naprawdę potrafi przezwyciężyć wszystko? Patrząc na Marka i naszą wspólną przyszłość, wierzę, że tak.