Moja synowa nie umie gotować i odmawia nauki. Twierdzi, że to strata czasu. Nie rozumiem dzisiejszych młodych kobiet. Może gdybym miała córkę, wychowałabym ją inaczej, ale mam dwóch synów. Mój najstarszy ma 31 lat, a najmłodszy właśnie skończył 18. Mój najstarszy syn wziął ślub rok temu. Jego żona jest naprawdę miła: mądra, ładna, schludna, ale nie umie gotować.
Kiedy dorastałem, zawsze marzyłem o spokojnym ogrodzie. Gdy w końcu kupiłem własny dom, to marzenie się spełniło. Jednak wraz z rozwojem mojej rodziny, ich zainteresowanie moim kawałkiem raju również rosło, przekształcając go w przestrzeń wspólną, której nigdy nie zamierzałem udostępniać.
Babcia pilnie prosiła nas o obecność na jej urodzinach w sobotę, nalegając, abyśmy przywieźli naszego malucha. Pomimo młodego wieku mojej córki i wyzwań związanych z podróżowaniem z nią, obiecałam babci, że przyjedziemy.
Byliśmy razem prawie 16 lat. Mamy piękną córkę. Nasza rodzina nie jest zamożna, ale mamy wystarczająco na podstawowe potrzeby i drobne przyjemności. Od naszego ślubu mieszkamy w dwupokojowym mieszkaniu, które odziedziczyłam po moim ukochanym dziadku. Nigdy nie narzekałam i wszystko mi odpowiadało, ale Janek to zupełnie inna osoba. Zawsze chciał
Nie chcę mówić, że mój mąż jest maminsynkiem, ale z każdym dniem coraz bardziej się o tym przekonuję. Chodzi o to, że Janek po prostu uwielbia swoją matkę. Rozwiązuje wszystkie jej problemy, aby tylko nie była zestresowana lub przepracowana. Kilka lat temu zmarł ojciec Janka, a teraz mój mąż zajmuje się wszystkimi naprawami w jej domu. Jeśli coś się zepsuje
Ostatniej nocy nie mogłam zmrużyć oka. Zmagam się z sytuacją, która rozwinęła się w moim życiu. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Osiem miesięcy temu dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Po ślubie przeprowadziłam się do miasta mojego męża. Utrzymuję dobre relacje z rodzicami, ale rzadko się widujemy z powodu odległości.
Teraz mają czteroletniego syna i mieszkają w domu, który jej mąż odziedziczył. Dom jest dobrze utrzymany, mąż zarabia dobrą pensję i jeździ ładnym samochodem. Posiada również mały kawałek ziemi, który dzieli z rodzeństwem.
„Nie mogę już z nimi wytrzymać! Nie słuchają mnie, dom jest w bałaganie, a ich zabawki są porozrzucane wszędzie. Powiedziałam im, żeby nie zbliżali się do okien, ale…”
Czy nie byłoby łatwiej po prostu powiedzieć mu, żeby się wyniósł i zniknął? Ale jak to zrobić, gdy jesteś z nim całkowicie związana? Wczesnym rankiem podjęłam decyzję, która zmieniła wszystko.
Była już w ciąży, więc nie mieliśmy zbyt wielkiego wyboru. Nie widziałem sensu w odkładaniu ślubu, ponieważ ją kochałem. I tak poszliśmy naprzód.
Mój mąż i ja jesteśmy młodą rodziną. Nasze dziecko ma zaledwie rok. Mieszkamy w wynajmowanym mieszkaniu daleko od centrum miasta. Koszty życia tutaj są niesamowicie wysokie.
Mimo że jestem starszą kobietą, jestem biegła w technologiach, nie spędzam dni na werandzie i nie mam zwyczaju jeździć autobusem o świcie.
