To nie chodzi o uderzenie pięścią w stół i powiedzenie: „Tak ma być.” Chodzi przede wszystkim o wzięcie odpowiedzialności w każdej sytuacji. Kiedy Wojtek zdecydował się na ślub, wybrał spokojne życie.
Robert zmaga się z intensywnym poczuciem winy i emocjonalnym zamętem po umieszczeniu swojej mamy w domu opieki. Szuka porady i wsparcia od społeczności, aby przejść przez ten trudny czas.
Moja matka zachowuje się bardziej jak dziecko niż dorosła osoba. Przypomina mi młodszą siostrę, a nie dojrzałą kobietę. Muszę poświęcać się i opiekować zarówno swoją rodziną, jak i matką, ponieważ nie potrafi radzić sobie z własnymi problemami. Jest niedojrzałą osobą, która nigdy do niczego nie dążyła. Wyszła za mąż i urodziła mnie zaraz po szkole średniej. Jednakże
Czy to była wina taty? Krucha sylwetka mamy, widoczna przez jej nocną koszulę, oraz nowy, błyszczący samochód taty to najżywsze wspomnienia z dzieciństwa Zuzanny. Stała obecność mamy na kanapie w salonie była oznaką jej pogłębiającej się depresji, ale Zuzanna zrozumiała to dopiero dużo później. W małym miasteczku lat 90., nikt nie mówił o zdrowiu psychicznym.
Czujesz się przytłoczony ciągłymi wymaganiami swoich starszych rodziców? Nie jesteś sam. Porozmawiajmy o tym, jak wyznaczać granice i znaleźć równowagę.
Nie widziałyśmy się od dłuższego czasu, ponieważ musiałam wyjechać do innego miasta w sprawach służbowych. W momencie, gdy zobaczyłam Zofię, od razu zauważyłam, że jest zmęczona i wyczerpana. Kiedy zapytałam, co się dzieje, otworzyła się i opowiedziała o swoich trudnościach.
Mamy czteroletniego syna. Gdy tylko skończył trzy lata, zaczęłam intensywnie szukać pracy, ponieważ firma, w której pracowałam przed urlopem macierzyńskim, poprosiła mnie o odejście. Sytuacja z przedszkolem nie była lepsza.
Miał to być zwykły dzień. Nie mogłam się doczekać powrotu do domu, na ciepłą herbatę i chwilę spokoju. Ale kiedy otworzyłam drzwi, zastałam dom pełen życia… nie takiego, jakiego oczekiwałam. Mój syn, Kacper, i jego żona, Ewa, wprowadzili się do mnie sześć miesięcy temu po tym, jak stracili mieszkanie. Początkowo cieszyłam się, że mogę pomóc, ale
Kobieta szuka porady, jak naprawić relacje ze swoją matką po trzymiesięcznej rozłące, pod presją męża, który nalega na pojednanie.
W wieku 65 lat moja mama, Halina, postanowiła zamieszkać z nami po tym, jak jej 42-letnie małżeństwo z moim ojcem, Janem, zakończyło się nagle, gdy zostawił ją dla innej kobiety. Teraz odmawia sprzedaży swojego starego domu, co komplikuje nasze plany zakupu nowego domu rodzinnego.
Jan i Natalia znajdują się w nieustającym przeciąganiu liny, gdy ich matki, Barbara i Wiktoria, rywalizują o ich czas i uwagę. Pomimo własnych potrzeb, każda prośba o pomoc od Barbary lub Wiktorii spotyka się z lawiną wymówek. Para stara się znaleźć równowagę, gdy napięcia rosną.
Pewnego wieczoru, próbując posprzątać salon, znalazłam album ze zdjęciami zakopany pod stosami czasopism. Zdjęcia Jakuba i Eweliny, uśmiechnięci, pełni nadziei. Serce mnie zabolało za nim, za życiem, które stracił, za życiem, któreśmy oboje stracili. Zostawiłam album na stoliku kawowym, mając nadzieję, że przypomni mu o lepszych czasach, o możliwości miłości i szczęścia.
