Zawsze niechętnie komunikował się ze swoimi dziećmi z pierwszego małżeństwa z powodu gorzkiego rozwodu, a spotkania z nimi oznaczają otwieranie starych ran.
Sytuacja wygląda następująco. Kiedy moja córka urodziła, starałam się jej pomóc: zostawałam z wnuczką, zabierałam ją na spacery, karmiłam ją i robiłam pranie. Starałam się robić wszystko, aby moja córka mogła odpocząć, bo wiem, jak trudno jest opiekować się małym dzieckiem. Ale potem moja pomoc zaczęła być brana za pewnik. Moja córka i jej mąż zaczęli częściej wychodzić, zakładając, że zawsze będę tam, aby zająć się ich dzieckiem. W końcu musiałam postawić granicę i powiedzieć im, że mam swoje życie i plany.
Kiedy wyraziłam swoje obawy, natychmiast stałam się czarnym charakterem. Nawet mój syn nie rozumie, że to nie jest w porządku. Starsze dzieci mają swoje własne obowiązki.
To nie dlatego, że odeszli z tego świata, ale dlatego, że porzucili swoje obowiązki. Mój były mąż nigdy niczego nie obiecywał, więc nie mam do niego pretensji. Ale jego matka
Ostrzegałam go, ale nie posłuchał, więc nie pozwolę mu zbliżać się do mojej rodziny. Dwa lata temu rozwiodłam się z mężem. Oboje poszliśmy dalej, ale mój tata nie potrafi się z tym pogodzić.
Matka ojca nie była zbyt chętna do interakcji z dziećmi, a matka matki mieszkała daleko, więc rzadko się widywały.
Moja mama ciągle sprawia, że czuję się winna, bo nie mogę spędzać z nią całego czasu. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, gdy nie mogę być przy niej w każdej chwili. Mam 32 lata, jestem mężatką od sześciu lat i mam dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie chodzi jeszcze do przedszkola, a moje życie to wir obowiązków.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam 32 lata, jestem mężatką od siedmiu lat i wychowuję dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie jest jeszcze w przedszkolu, ponieważ za każdym razem, gdy próbuję je tam zostawić
Mogę spędzać czas z moim wnukiem, ale nie chcę go pilnować 24/7. Nie chcę być sama z Jasiem. Wina leży po stronie żony mojego syna.
Nie chcę mówić, że mój mąż jest maminsynkiem, ale z każdym dniem jestem coraz bardziej przekonana, że tak jest. Chodzi o to, że Janek absolutnie uwielbia swoją matkę. Rozwiązuje wszystkie jej problemy, aby tylko nie była zestresowana lub przepracowana. Kilka lat temu zmarł ojciec Janka i teraz mój mąż zajmuje się wszystkimi naprawami w jej domu. Jeśli coś
Po zorganizowaniu wystawnego ślubu dla naszej córki, wyraziła swoje rozczarowanie skromnym prezentem, który jej daliśmy. Uważała, że jako rodzice mogliśmy dać bardziej hojny prezent. Jednak przeoczyła fakt, że pokryliśmy wszystkie koszty jej ekstrawaganckiego ślubu. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a jego rodzice odmówili jakiegokolwiek wkładu.
Jestem szczególnie dumna z tego, że wychowałam ją sama. Jej ojciec, mój mąż, opuścił nas, gdy była jeszcze niemowlęciem. To nie była najłatwiejsza droga.
