Mamy czteroletniego syna. Gdy tylko skończył trzy lata, zaczęłam intensywnie szukać pracy, ponieważ firma, w której pracowałam przed urlopem macierzyńskim, zmusiła mnie do rezygnacji. Sytuacja z przedszkolem również nie była lepsza.
Moja matka uważa, że mój mąż to nieudacznik, ponieważ nie potrafi odpowiednio utrzymać naszej rodziny. Kiedy dzwoni, sarkastycznie pyta: „Czy już zjedliście ostatni bochenek chleba, czy jeszcze coś wam zostało?” Czy ona nie zdaje sobie sprawy, że ledwo wiążemy koniec z końcem? Obecnie mój mąż jest jedynym pracującym w naszej rodzinie. Nasz syn, Michał, ma autyzm i wymaga stałej opieki.
Moje najmłodsze dziecko teraz mieszka ze mną, ucząc się na studiach. Muszę pracować bez wytchnienia, aby go utrzymać i pokryć koszty czesnego. Dodatkowym źródłem dochodu jest dla mnie przygotowywanie posiłków dla lokalnej firmy cateringowej.
Nie narzekaliśmy; wszystko wydawało się w porządku, ponieważ nie mieliśmy jeszcze dzieci i nawet nie planowaliśmy ich mieć. Ale teraz, trzy lata później, mój mąż i ja mamy trudności.
Mój mąż i ja jesteśmy młodą rodziną. Nasze dziecko ma zaledwie rok. Mieszkamy w wynajmowanym mieszkaniu daleko od centrum miasta. Koszty życia tutaj są niesamowicie wysokie.
Mój mąż nigdy nie poszedł na studia – od razu zaczął pracować, ale Jakub spędził sześć lat na zdobywaniu dyplomu. Mój syn Andrzej skończył
Dom wydawał się zimniejszy niż rześkie jesienne powietrze na zewnątrz, mimo że słońce świeciło jasno. Moja wnuczka i ja czekaliśmy, aż moja córka przyniesie pieniądze na jej nowy zimowy płaszcz.
Jego rodzina boryka się z poważnymi problemami finansowymi, a mój syn nie chce nic zrobić, aby je rozwiązać. Od lat tylko jedna osoba w ich gospodarstwie domowym pracuje.
Jesteśmy w podobnym wieku, a nasze dzieci są mniej więcej w tym samym wieku. Jesteśmy przyjaciółmi od dawna, zawsze wspierając się nawzajem w trudnych chwilach.
W ich umysłach tradycja nakazuje, że mężczyzna zarabia pieniądze, a żona zarządza domowym budżetem. Mój mąż i ja wciąż próbujemy nawigować w tym staroświeckim układzie we współczesnej Polsce.
„Od trzech lat mieszkamy pod jednym dachem z moją teściową, Marią. Oprócz niej, jest mój mąż, nasz trzyletni syn i ja. Nie stać nas na wyprowadzkę. Pensja mojego męża ledwo pokrywa nasze wydatki. Nawet gdybym znalazła pracę, moje dochody jako nauczycielki na pół etatu niewiele by zmieniły. Więc mieszkamy razem i staramy się z tym jakoś radzić, ale daleko nam do ideału…”
Otrzymałam ponad 500 000 zł. Mój mąż, Andrzej, od razu był zachwycony i zaczął mówić o remontach, mimo że dom nie jest nasz. Był żonaty przede mną i ma dwoje dzieci.
