Teściowa Eliany, Cora, była znana z trudnego charakteru. Od samego początku Cora okazywała wyraźną pogardę dla swojej synowej, ale jej reakcja na narodziny syna Eliany była szokująco surowa, nawet dla najbliższych przyjaciół Cory. Babcia zażądała, aby Eliana i dziecko opuścili jej dom, oskarżając swojego syna, Józefa, o bycie zbyt przyzwoitym człowiekiem, by tolerować to, co uważała za zdradę.
– „Nie widzę sensu w wychowywaniu cudzego dziecka; to niewdzięczna praca,” mówi Magdalena. „Mój pasierb nie słucha mnie i robi wszystko po swojemu. Jak mam mu pomóc? Jest kompletnie zagubiony i nawet nie ma matury.” Los sprawił, że Magdalena miała tylko jedno biologiczne dziecko, ale musiała również wychowywać swojego pasierba. To była trudna droga.
Kiedy pojawił się temat zatrudnienia opiekunki, Adam był niezwykle zaangażowany. Powiedział mi, jakie cechy powinna mieć opiekunka i jak wybrać dobrą. Nie miałam pojęcia, co nastąpi później.
Nasze małżeństwo trwało 7 lat. Rozwiedliśmy się za obopólną zgodą, ponieważ zdaliśmy sobie sprawę, że nasze uczucia wygasły. Mimo tego zakończenia, pozostaliśmy w dobrych stosunkach. Jednak niedawne wyznanie mojej matki wprowadziło naszą rodzinę w zamieszanie.
Mój mąż i ja mamy małe dziecko i jesteśmy małżeństwem od 6 lat. W tym czasie stawialiśmy czoła licznym wyzwaniom: problemom finansowym, kwestiom zaufania w naszym małżeństwie, bezrobociu i kryzysom zdrowia psychicznego. Ale udało nam się przez to wszystko przejść razem i byliśmy szczęśliwi aż do niedawna. Mój mąż, Aleksander, jest jedynakiem, a jego ojciec, Roman, mieszka poza miastem. Mieszkamy w mieszkaniu Aleksandra. Jednak
Jestem sfrustrowana zarówno moim mężem, jak i jego matką, ponieważ wychowała go w przekonaniu, że wychowanie dzieci to wyłącznie obowiązek matki. Używa jej słów, aby usprawiedliwić swoje brak zaangażowania, a ona go wspiera, litując się nad nim, że ma taką 'trudną’ żonę. Nasza córka, Zosia, ma sześć lat i chodzi do pierwszej klasy.
Żal mi mojego męża; nie zasługuje na takie traktowanie. I nie wypchnęłam mojej teściowej—nikt tego nie zrobił. Po prostu nie chce wrócić po tym, jak odeszła.
Żal mi mojego męża; nie zasługuje na takie traktowanie. I nie wypchnęłam mojej teściowej—nikt tego nie zrobił. Po prostu nie chce wrócić po tym, jak odeszła.
Czy to była wina taty? Krucha sylwetka mamy, widoczna przez jej nocną koszulę, oraz nowy, błyszczący samochód taty to najżywsze wspomnienia z dzieciństwa Zuzanny. Stała obecność mamy na kanapie w salonie była oznaką jej pogłębiającej się depresji, ale Zuzanna zrozumiała to dopiero dużo później. W małym miasteczku lat 90., nikt nie mówił o zdrowiu psychicznym.
Prawda jest taka, że wyszła za nieroba. Nie pracował od ponad roku i utrzymuje się tylko z dorywczych prac. Okazuje się, że moja córka sama wychowuje ich dziecko.
Od początku miałam pewne obawy co do Natalii. Miała dziecko, małą dziewczynkę, która miała wtedy 3 lata. Ale moja synowa szybko udowodniła, że jest dobrą osobą. Jej charakter wydawał się
Kiedy wyraziłam swoje obawy, natychmiast stałam się czarnym charakterem. Nawet mój syn Jakub nie rozumie, dlaczego to nie powinno się dziać. Starsze dzieci mają swoje własne obowiązki i nie powinny być obciążane takimi zadaniami.
