Mam na imię Zofia, mam 73 lata i mieszkam samotnie na warszawskim Grochowie. Moja historia zaczyna się od spotkania chłopca, który przypomniał mi, jak niewiele trzeba, by zmienić czyjeś życie. Opowiadam o tym, jak zwykły gest może uruchomić lawinę dobra i jak wspólnota może wypełnić pustkę, której nie powinno być w życiu żadnego dziecka.
Jestem nauczycielką w podstawówce na polskiej wsi. Opowiem Wam historię, która zaczęła się od drobnego kłamstwa jednego ucznia, a skończyła się lawiną nieporozumień, oskarżeń i bolesnych odkryć. Ta historia zmieniła mnie i moje spojrzenie na dzieci, rodziców i samą siebie.
Jestem Marta z Łodzi i opowiadam historię, która rozdarła moje serce. Mój syn Kuba wrócił do domu zapłakany, bo nauczycielka i kolega bez zgody obcięli mu włosy. To opowieść o walce z uprzedzeniami, obojętnością szkoły i własnym strachem, by chronić godność mojego dziecka.
Jestem Piotr, ojciec licealistki Zosi. Opowiadam o bólu i bezsilności, gdy zobaczyłem, jak pieniądze i status dzielą dzieci w prestiżowym warszawskim liceum mojej córki. Moja walka z tą niesprawiedliwością miała konsekwencje, których nigdy się nie spodziewałem.
Jestem nauczycielką z dwudziestoletnim stażem i matką dwójki dzieci. Każdego dnia balansuję między oczekiwaniami rodziców, uczniów i własnym sumieniem. Dziś opowiem Wam historię, która zmieniła moje spojrzenie na wychowanie – i być może zmieni też Wasze.
To historia o tym, jak mój syn, Wiktor, został publicznie upokorzony przez nauczycieli, a nagranie tego zdarzenia obiegło internet. Zmuszony do walki z systemem, który miał go chronić, przeszedłem drogę od szoku do gniewu i determinacji. Opowiadam o ojcowskiej miłości, wstydzie, niesprawiedliwości i potrzebie zmiany.
Wszystko zaczęło się od filmiku, który zobaczyłem w internecie. Mój jedenastoletni syn, Wiktor, został publicznie upokorzony przez nauczycieli w obecności całej klasy. Od tamtej chwili moje życie i relacje z rodziną oraz szkołą zmieniły się na zawsze.
Mam na imię Zosia i mam dziewięć lat. Moje długie, kręcone włosy stały się przeszkodą w znalezieniu szkoły, która by mnie przyjęła. Moja mama nie poddaje się i walczy o moje prawo do nauki.
Kiedy mój syn, Kacper, dołączył do przedszkola w naszej okolicy, szybko się zaaklimatyzował i wydawało się, że świetnie sobie radzi. Nasz spokój został jednak zburzony, gdy na jaw wyszło ukryte życie jednej z nauczycielek, co wywołało burzę wśród rodziców i doprowadziło do jej nagłego odejścia, pozostawiając nasze dotąd spokojne przedszkole w chaosie.
Polski ojciec jest wściekły po tym, jak nauczycielka rzekomo usunęła kulturową bransoletkę jego dziesięcioletniej córki bez zgody, co wywołało gorącą debatę na temat wrażliwości kulturowej w szkołach.
Kiedy Emilia i Janusz zabierają swojego syna, Oliviera, na rozmowę kwalifikacyjną do prestiżowej prywatnej szkoły, mają nadzieję na najlepsze. Jednak szczere i niespodziewane odpowiedzi Oliviera wprawiają zarówno jego rodziców, jak i dyrektora, pana Nowaka, w stan niedowierzania.
Jak w starej opowieści o błędnie ulokowanych priorytetach, matka decyduje się zainwestować wszystkie swoje zasoby i energię w wygląd i edukację swojej córki, tylko po to, by stanąć w obliczu nieprzewidzianych konsekwencji.
