„Tato, przestań do mnie dzwonić. Nie mam już czasu, żeby ci pomóc”: Nigdy nie potrzebował swojego ojca – tylko tego, co mógł od niego dostać
„Tato, przestań do mnie dzwonić. Nie mam już czasu, żeby ci pomóc.” Vincent westchnął ciężko. Spodziewał się podobnej reakcji od swojego syna, Jana, ale i tak go to zaniepokoiło. Minęło piętnaście lat od ich ostatniej normalnej rozmowy. Gdy tylko Jan otrzymał swoją część spadku, zniknął. Nigdy naprawdę nie potrzebował swojego ojca – tylko tego, co mógł od niego dostać.
