Emilia i ja jesteśmy razem od ponad dekady, poznaliśmy się podczas pierwszego roku studiów na uniwersytecie. Szybko staliśmy się nierozłączni, dzieląc posiłki i marzenia. Mama Emilii, ciepła kobieta z talentem do pieczenia, zawsze wysyłała ją z powrotem na uczelnię z domowymi smakołykami. Kiedy Emilia mi się oświadczyła, naturalnym było, że poznam jej rodzinę. Nie wiedziałem jednak, że wizyta w szpitalu zmieni wszystko.
Eryk był utalentowanym muzykiem z obiecującą przyszłością, ale niespodziewana tragedia zakończyła jego podróż zbyt wcześnie. W głębokim smutku jego ojciec, Michał, natknął się na zagadkową wiadomość od Eryka, która pozostawiła go z większą ilością pytań niż odpowiedzi.
To było słoneczne popołudnie, gdy zebraliśmy się, aby świętować urodziny mojej teściowej. Mój mąż, nasz syn i ja cieszyliśmy się dniem pełnym śmiechu i opowieści. Jedyną osobą, której brakowało, była nasza córka. Po wspaniałym posiłku, mój syn i ja postanowiliśmy odprowadzić teściów do ich domu. Mój mąż został w domu, nie mogąc chodzić na długie dystanse po operacji. Nie wiedzieliśmy wtedy, że jeden telefon zmieni wszystko.
Po śmierci mojego ojca, przeprowadziłyśmy się z mamą do jego mieszkania. W tamtym czasie kończyłam studia, a moja mama nigdy nie pracowała. Ciągłe napięcie między nami skłoniło mnie do podjęcia drastycznej decyzji, która jednak nie rozwiązała naszych problemów.
Dwa lata temu, Jan zginął tragicznie, gdy ich córka Ewa miała dwa lata, a syn Michał cztery. Został potrącony przez samochód, czekając na przystanku autobusowym. Teraz jego wdowa, Anna, zmaga się z nieustanną presją ze strony teściowej, aby pozostała singielką na cześć pamięci Jana.
Może byłoby lepiej, gdyby nie było takiego napływu nieruchomości, ponieważ każdy dom przypominał mi o moich niedawno zmarłych rodzicach, bracie i babci. Moi rodzice byli rozwiedzeni.
Rok po naszym ślubie zaszłam w ciążę i urodziłam naszego syna, Eryka. Ale potem nadeszła tragedia — mój ukochany mąż zginął w wypadku samochodowym w drodze do domu.
Maria nazywa Jana, męża swojej wnuczki, swoim zięciem. „Przez ponad dekadę moja córka Anna była chora i zmarła nieco ponad trzy lata temu. Emilia miała wtedy tylko dwadzieścia lat.”
Mój tata ma 65 lat. Moi rodzice byli małżeństwem przez ponad 45 lat. Jednak osiem miesięcy temu moja mama zmarła, a teraz tata zamieszkał z nami.
Mój tata ma 65 lat. Moi rodzice byli małżeństwem przez ponad 45 lat. Jednak osiem miesięcy temu moja mama zmarła, a teraz tata zamieszkał z nami.
Rok po naszym ślubie zaszłam w ciążę i urodziłam naszego syna, Eryka. Ale potem nadeszła tragedia — mój ukochany mąż zginął w wypadku samochodowym w drodze do domu.
Podczas spacerów po parku z nowo narodzonym synem, Ewa niechcący spotykała wiele matek, babć i dziadków, którzy również nie wypuszczali wózków z rąk. Co przykuło jej uwagę, to fakt, że cud usypiany przez dziadka lub babcię często był dzieckiem ich córek, a nie synów. Tylko jedna babcia najpierw spacerowała z wnuczką, która urodziła się jej córce, a sześć miesięcy później
