Wróciłam z pracy i znalazłam na stole krótką notatkę od mojej córki Kasi. Przerażająca myśl, że zostawiła mnie samą, ogarnęła mnie całkowicie. To opowieść o trudnych relacjach matki i córki, o błędach, które popełniamy z miłości, i o tym, jak trudno czasem znaleźć drogę powrotną do siebie nawzajem.
Wróciłam z pracy i znalazłam na stole krótką karteczkę od mojej córki Hani. Nasze relacje nigdy nie były łatwe, ale nie spodziewałam się, że tak po prostu odejdzie, zostawiając mi pod opieką swoją małą córeczkę. Ta noc zmieniła wszystko – musiałam zmierzyć się nie tylko z własnymi błędami, ale i z lękiem o przyszłość naszej rodziny.
W dniu matury uciekłam z domu, zostawiając za sobą matkę, która od lat obarczała mnie winą za wszystko, co złe. Mój młodszy brat, Michał, chorował, a ja czułam się rozdarta między poczuciem obowiązku a pragnieniem wolności. Ta historia to zapis mojej walki o siebie, o przebaczenie i o zrozumienie, które przyszło dopiero wtedy, gdy odważyłam się spojrzeć prawdzie w oczy.
Zawsze myślałam, że po maturze moje życie się odmieni. Uciekłam z domu, zostawiając za sobą matkę pełną gniewu i brata, którego choroba była dla nas wszystkich ciężarem. Teraz próbuję zrozumieć, czy można odnaleźć siebie, gdy całe życie słyszało się tylko wyrzuty i pretensje.
Od zawsze byłam tą „silną”, która miała pomagać, gdy mój brat zachorował. Po maturze uciekłam z domu, nie mogąc już znieść matczynej presji i nienawiści. Dziś wciąż dostaję od niej wiadomości pełne przekleństw i złorzeczeń — i nie wiem, czy kiedykolwiek będę w stanie jej wybaczyć.
