„Nie jestem twoją opiekunką, jestem twoją matką” – Wyznanie polskiej babci z Warszawy, która czuje się niewidzialna
Jestem babcią, która kocha swoje wnuki ponad życie, ale coraz częściej czuję się wykorzystywana i zapomniana przez własną córkę. Moja codzienność to nieustanna opieka, samotność i tęsknota za szacunkiem. Ta historia to mój krzyk o zrozumienie i odrobinę wdzięczności.