Jako matka, zawsze dążę do pokoju i harmonii między moimi dziećmi; jeśli chcą doświadczyć trudów dorosłości, niech spróbują. – „Jacek, Wiktor, na pewno jesteście głodni. Nakryłam do stołu.”
W rodzinie, gdzie wszystko wydaje się być w porządku—kariera kwitnie, relacje są stabilne, a zdrowie niezachwiane—utrzymanie ciepłych, bliskich więzi powinno być proste. Jednak obecność chciwego współmałżonka może nadwyrężyć nawet najmocniejsze więzy rodzinne, wystawiając na próbę miłość i lojalność między rodzeństwem.
Lata minęły, ale lekcje wyniesione z nadmiernej ingerencji mojej matki w nasze rodzinne życie pozostają żywe. Ta historia służy jako ostrzeżenie dla wszystkich rodziców przed niebezpieczeństwami zbytniego wtrącania się w życie ich dzieci, synowych i zięciów. Nasza rodzina składała się ze mnie, Alicji, najstarszej córki, po której dwa lata później przyszła na świat Natalia, a kolejne dwa lata później, nasz bardzo oczekiwany brat, Adrian. Nasi rodzice, a szczególnie nasza matka, zawsze marzyli o synu.
