Wzruszająca opowieść o tym, jak wiara i modlitwa przyniosły pocieszenie w burzliwym czasie związanym z córką, jej partnerem i skomplikowaną siecią rodzinnych oczekiwań, co ostatecznie doprowadziło do nierozwiązanych napięć.
W wieku 40 lat Emilia zbudowała życie pełne stabilności i sukcesu jako renomowana architektka w Warszawie. Miała kochającego męża, dwoje pięknych dzieci i karierę, której wielu zazdrościło. Jednak jej świat wywrócił się do góry nogami, gdy jej matka, która zniknęła bez śladu trzy dekady temu, nagle się pojawiła. To niespodziewane spotkanie zmusza Emilię do zmierzenia się z bólem porzucenia i pęknięciami w jej pozornie idealnym życiu.
Dorastając, moja matka była moją powierniczką i przewodniczką. Wydawało się, że zna mnie lepiej niż ja sama, wpływając na moje wybory i przyjaźnie. Było to szokiem, gdy zdałam sobie sprawę, jak jej subtelne manipulacje wpływały na moje małżeństwo, prowadząc do bolesnej podróży samopoznania i napiętych relacji.
Mam 55 lat, a moja córka ma 30. Mieszkaliśmy w Warszawie, a kiedy moja córka miała 4 lata, rozwiodłam się z mężem, ponieważ był uzależniony. Musiałam polegać wyłącznie na sobie, żyjąc z tego, co zarabiałam, ponieważ mój były mąż nie zapewniał żadnego wsparcia i był bezrobotny. To doprowadziło do zaległości w czynszu. Kiedy moja córka miała 12 lat, musiałam podjąć trudną decyzję.
Matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak to możliwe, że matka faworyzuje jedno dziecko, a zaniedbuje drugie? Niestety, to się zdarza. Moja własna córka jest tego doskonałym przykładem. Moja Emilia to duma kobieta, która umawiała się tylko z mężczyznami z zamożnych rodzin. Wybrała męża, który był odnoszącym sukcesy prawnikiem. Ale teraz obawiam się, że będę musiała wziąć moją wnuczkę pod swoją opiekę.
Po śmierci mojego ojca, przeprowadziłyśmy się z mamą do jego mieszkania. W tamtym czasie kończyłam studia, a moja mama nigdy nie pracowała. Ciągłe napięcie między nami skłoniło mnie do podjęcia drastycznej decyzji, która jednak nie rozwiązała naszych problemów.
Myślałam, że wiem lepiej, jak rozwiązać problemy małżeńskie mojej córki, ale się myliłam. Teraz nie chcą ze mną rozmawiać i odcięli mnie od mojego wnuka.
Mój mąż i ja planujemy wielką imprezę urodzinową dla naszej córki. Nasza sytuacja finansowa pozwala nam na zorganizowanie wszystkiego z rozmachem, zwłaszcza jeśli chodzi o liczbę gości. Jednak waham się, czy zaprosić moją matkę, obawiając się, że może zepsuć całe wydarzenie.
Chcę podzielić się swoją historią życia, aby inne matki mogły uniknąć popełnienia tych samych błędów, co ja. Choć niezwykle trudno to przyznać, zdaję sobie sprawę, że to moja wina. Kiedy zrozumiałam, że jestem w ślepym zaułku, było już za późno. Moje relacje z mężem nie były najlepsze, zwłaszcza
Pozwoliłam mojej córce i jej mężowi zamieszkać w moim domu, gdy przechodzili trudny okres, ale zaczęli ustalać własne zasady. Nie pozwolę na to, bo to mój dom, więc wszystko będzie robione po mojemu. Moja córka postanowiła wyjść za mąż przed ukończeniem studiów. Próbowałam ją przekonać, żeby nie podejmowała tak pochopnej decyzji, ale nie posłuchała.
Moja mama ciągle sprawia, że czuję się winna, bo nie mogę spędzać z nią całego czasu. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, gdy nie mogę być przy niej w każdej chwili. Mam 32 lata, jestem mężatką od sześciu lat i mam dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie chodzi jeszcze do przedszkola, a moje życie to wir obowiązków.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam 32 lata, jestem mężatką od siedmiu lat i wychowuję dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie jest jeszcze w przedszkolu, ponieważ za każdym razem, gdy próbuję je tam zostawić
