Teraz mają czteroletniego syna i mieszkają w domu, który jej mąż odziedziczył. Dom jest dobrze utrzymany, mąż zarabia dobrą pensję i jeździ ładnym samochodem. Posiada również mały kawałek ziemi, który dzieli z rodzeństwem.
Po dziesięciu latach małżeństwa w końcu uwolniłam się od stereotypów wpajanych przez moją matkę, babcię i teściową na temat bycia idealną żoną. Taką, która pracuje, opiekuje się dziećmi, utrzymuje dom w czystości, gotuje pyszne posiłki i dba o to, by jej mąż zawsze był dobrze ubrany, najedzony i szczęśliwy. Mój mąż Michał nawet tego nie doceniał; brał to wszystko za pewnik.
Przez dziesięć lat Izabela wybrała niepracowanie, polegając na skromnych dochodach swojego męża, Nathana, z pracy w fabryce. Pomimo oferty łatwej pracy na pół etatu, wymówki Izabeli zastanawiają i niepokoją jej teściową, Marię. Mieszkanie w domu babci Nathana złagodziło niektóre obciążenia finansowe, ale przy jedynym wynagrodzeniu Nathana, stabilność finansowa rodziny jest niepewna.
