Opowiadam o ostatnich tygodniach życia mojej żony Natalii, która walczyła z nieuleczalną chorobą. Nasza rodzina musiała zmierzyć się z bólem, nadzieją i trudnymi decyzjami, które wystawiły nasze relacje na próbę. To historia o miłości, stracie i pytaniu, czy można pogodzić się z odejściem bliskiej osoby.
To opowieść o mojej przyjaźni z Burkiem, psem, który był przy mnie przez najważniejsze chwile mojego życia. Przeżyliśmy razem ponad dziesięć lat, aż nadszedł dzień, w którym musiałam pożegnać się z nim w najbardziej symbolicznym momencie – w dniu mojego ślubu. Ta historia to nie tylko wspomnienie o ukochanym psie, ale też refleksja o dorastaniu, stracie i sile miłości.
Długo wahałam się, zanim zdecydowałam się na wymarzoną pracę za granicą. To właściwie matka Marka zaproponowała to. Wtedy nasza sytuacja była dramatyczna, więc zaryzykowałam. Od 16 lat pracuję w Kanadzie. Marek i ja pobraliśmy się młodo – miałam zaledwie 19 lat, świeżo po szkole pielęgniarskiej. Moi rodzice oczywiście chcieli, abym kontynuowała naukę, ale
