Od pierwszych chwil tej opowieści wciągam czytelnika w wir rodzinnych konfliktów, codziennych dramatów i własnych lęków. Opowiadam o tym, jak samotność potrafi rozgościć się w domu pełnym ludzi i jak łatwo można przestać rozpoznawać siebie w lustrze. To historia o poszukiwaniu siebie, przebaczeniu i nadziei, że nawet pośród chaosu można odnaleźć własny głos.
Nazywam się Maria. Po latach poświęceń dla rodziny, zostałam sama w pustym domu, próbując odnaleźć siebie poza rolą matki i babci. Opowiadam o konfliktach z dziećmi, samotności i desperackim poszukiwaniu własnej tożsamości.
Mam na imię Elżbieta i całe życie poświęciłam rodzinie, choć nigdy nie czułam się w niej naprawdę kochana. Wyszłam za mąż z rozsądku, nie z miłości, a kiedy dzieci dorosły i mąż odszedł do młodszej, zostałam sama z pytaniem: kim jestem bez nich? Dziś, mając 48 lat, próbuję odnaleźć siebie na nowo i zastanawiam się, czy jeszcze potrafię być szczęśliwa.
Mam na imię Bartek Nowak. Przez całe życie czułem, że coś jest nie tak, aż pewnego dnia odkryłem prawdę o swoim pochodzeniu, mimo że moi przybrani rodzice robili wszystko, by to ukryć. Ta historia to opowieść o bólu, zdradzie i poszukiwaniu własnej tożsamości.
