To opowieść o mojej walce z samotnością, odpowiedzialnością i miłością do mojego psa, który stał się dla mnie wszystkim. Zmagam się z codziennymi trudnościami, próbując pogodzić pracę, rodzinę i opiekę nad zwierzęciem, które nie potrafi żyć beze mnie. Ta historia pokazuje, jak cienka jest granica między poświęceniem a zatraceniem siebie.
Jestem Ania. W tej historii opowiadam o samotności, niezrozumieniu w rodzinie i o tym, jak pies stał się moim jedynym powiernikiem. To opowieść o konflikcie, rozczarowaniu i próbie odnalezienia siebie wśród codziennych problemów.
Opowiadam o dniu, w którym poczułam się zupełnie niezrozumiana przez najbliższych, a jedyną prawdziwą więź odnalazłam w moim psie, Lordzie. Rodzinne konflikty, codzienne frustracje i samotność wśród bliskich doprowadziły mnie do granic wytrzymałości. Czy naprawdę tylko zwierzę potrafi nas zrozumieć bez słów?
To opowieść o mojej przyjaźni z Burkiem, psem, który był przy mnie przez najważniejsze chwile mojego życia. Przeżyliśmy razem ponad dziesięć lat, aż nadszedł dzień, w którym musiałam pożegnać się z nim w najbardziej symbolicznym momencie – w dniu mojego ślubu. Ta historia to nie tylko wspomnienie o ukochanym psie, ale też refleksja o dorastaniu, stracie i sile miłości.
Po śmierci męża, myślałam, że radzę sobie z żałobą, mając wsparcie syna i wnuków. Jednak prezent od wnuka, mały szczeniak, wywołał nieoczekiwane problemy i ujawnił skrywane rodzinne tajemnice. To, co miało być gestem miłości, stało się katalizatorem zmian w naszej rodzinie.
Mam wnuki, które uwielbiam. Nigdy nie faworyzuję moich dzieci i staram się pomagać im równo. Nie chcę, aby ktokolwiek czuł się zaniedbany. Jednak problem leży gdzie indziej.
