Jako rodzice, Ewa i ja chcieliśmy dać naszym synom, Krzysztofowi i Maciejowi, wszystko czego sami nigdy nie mieliśmy. W naszym dążeniu do zapewnienia im najlepszego, niechcący oddaliliśmy ich od siebie, prowadząc do życia, w którym stali się dla nas obcymi. Śmiech i ciepło, które kiedyś wypełniały nasz dom, zostały zastąpione przez ciszę i tęsknotę. To jest historia o tym, jak nasze pełne dobrych intencji marzenia doprowadziły do naszej największej straty.