Już od pierwszych chwil tej opowieści czuję, jak wstyd i bezsilność rozrywają mnie od środka. Mój syn, Michał, przyjeżdża do mnie z Warszawy i widzi pustą lodówkę, a ja nie potrafię przyznać się do własnej słabości. To historia o dumie, rodzinnych konfliktach i o tym, jak trudno jest poprosić o pomoc – nawet najbliższych.
To opowieść o moim ojcu, który całe życie pracował jako kierowca autobusu w Sarajewie, i o mnie – synu, który zbyt długo nie dostrzegał jego poświęcenia. Dopiero pytanie kolegów w pracy zmusiło mnie do refleksji nad własną obojętnością i relacją z ojcem. Ta historia to zapis mojej walki z poczuciem winy, próbą naprawienia błędów i pytaniem: czy można nadrobić stracony czas?
W ostatni dzień ferii zimowych wybrałem się z przyjacielem na lodowisko, nie spodziewając się, że ten dzień odmieni moje życie. Z pozoru zwykła zabawa przerodziła się w dramatyczną konfrontację z ojcem i odkrycie rodzinnej tajemnicy. Ta historia to opowieść o dorastaniu, rozczarowaniach i próbie zrozumienia siebie oraz najbliższych.
