W wieku czterdziestu pięciu lat, twarde słowa wypowiedziane przez moich rodziców wciąż rezonują w mojej głowie, ciągłe przypomnienie o miłości, której nigdy mi nie okazali. To jest historia o nierozwiązanym bólu i poszukiwaniu akceptacji, które pozostaje niespełnione. Teraz, mając czterdzieści pięć lat, odkrywam, że moje urazy wobec rodziców są tak świeże jak zawsze. Będąc najmłodszym w licznej rodzinie, zawsze czułem się zaniedbany i niekochany.