To opowieść o tym, jak zostałam wyrzucona z mieszkania przez własną teściową miesiąc po ślubie. Mój mąż, Michał, nie stanął po mojej stronie, a ja musiałam zmierzyć się z samotnością, rozczarowaniem i walką o własną godność. To historia o rodzinnych konfliktach, polskiej tradycji i poszukiwaniu siebie w świecie pełnym oczekiwań.
Zawsze marzyłam, że mój syn, Michał, najpierw skończy studia i znajdzie dobrą pracę, zanim założy rodzinę. Wszystko zmieniło się, gdy niespodziewanie oznajmił, że jego dziewczyna jest w ciąży i zamierzają się pobrać. Teraz, gdy młodzi mieszkają z nami, a konflikty narastają, zastanawiam się, czy nasze decyzje nie zniszczyły tego, co najważniejsze.
Byłam niepewna decyzji mojej córki o wczesnym małżeństwie. Nie chodziło o to, że nie akceptowałam jej partnera, ale w wieku 25 lat dopiero zaczynała swoją karierę. Pomimo moich obaw, wierzyła, że jest gotowa na osiedlenie się. Jej niezależny duch często prowadził ją do podejmowania impulsywnych decyzji.
Jako samotna matka mieszkająca w skromnym dwupokojowym mieszkaniu, pracowałam niestrudzenie, aby zapewnić byt sobie i mojej córce. Pomimo okazjonalnego wsparcia ze strony rodziców, zawsze było trudno związać koniec z końcem. Teraz moja córka chce wcześnie wyjść za mąż i wrócić do domu, co sprawia, że czuję się rozdarta i niepewna przyszłości.
Ile ona właściwie ma lat? Jest taka młoda, po co ten pośpiech? I dlaczego od razu dzieci? Czy ktoś mnie słuchał? Nawet nie Kasia.
