Od lat żyję w cieniu męża, który liczy każdy grosz i kontroluje każdy mój ruch. Marzę o wolności, ale boję się zrobić ten pierwszy krok. Czy znajdę w sobie siłę, by zawalczyć o własne życie?
Opowiadam o moim życiu z mężem, który kontroluje wszystkie nasze finanse. Mimo że niczego nam nie brakuje, czuję się uwięziona i pozbawiona niezależności. To opowieść o samotności, walce o szacunek i pragnieniu bycia partnerką, a nie tylko dodatkiem do czyjegoś życia.
Moje życie zmieniło się na gorsze, gdy mój mąż powierzył zarządzanie naszymi finansami swojemu ojcu. Teraz muszę prosić o pieniądze na podstawowe potrzeby.
Od 17. roku życia pracowałam i rozwiązywałam wszystkie swoje problemy sama. Całe życie polegałam wyłącznie na sobie i swoich siłach. Teraz czuję się uwięziona i bezsilna.
Wyszłam za mąż w wieku 32 lat, czując się pewnie w swojej karierze i wyborach życiowych. Moi rodzice dobrze mnie wychowali i zapewnili mi dobrą edukację, więc wspinanie się po szczeblach kariery nie było dla mnie zaskoczeniem. Oczywiście były wyzwania, ale nic nie do pokonania. Teraz jestem zastępcą kierownika z solidną pensją i firmowym samochodem. To nie jest przechwalanie się; to tylko ilustracja stylu życia, do którego byłam przyzwyczajona.
Moja sytuacja pogorszyła się, gdy mój mąż postanowił przekazać wszystkie nasze zarobki swojemu ojcu do zarządzania. Teraz muszę prosić go o pieniądze na własne potrzeby.
