Kiedy przekazałam dom mojemu wnukowi, moja córka przestała ze mną rozmawiać. To sytuacja, z którą wielu starszych ludzi w Polsce miało do czynienia w taki czy inny sposób. Mam 78 lat i dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że moja córka jest samolubna. Mam dwoje dzieci, syna w wieku 50 lat i córkę w wieku 45 lat.
Moja żona i ja spędziliśmy lata budując nasz wymarzony dom. Jest to najwyższy i najpiękniejszy dom w okolicy. Musiałem pracować za granicą przez 15 lat, aby to zrealizować.
„Chcę mieć dziecko. Czas ucieka, a ja nie staję się młodsza. Za kilka lat będzie jeszcze trudniej zajść w ciążę, a naprawdę chcę być mamą.”
– Kim ty jesteś, żeby mówić mi, co mam robić? – krzyczała pani Kowalska.
Kiedy jej matka zajmowała się dziećmi, nigdy nie przyszło mi do głowy, że robi to dla pieniędzy… Niedawno się o tym dowiedziałam.
Wiem, że ludzie będą mnie oceniać, ale naprawdę jestem zła na rodzinę mojego męża. Wczoraj jego mama zebrała wszystkich bliskich: wnuki, dzieci, synowe – chciała ogłosić swój testament i kto co odziedziczy. Moja szczęka opadła. To czysta niesprawiedliwość, nie ma innego sposobu, aby to opisać. Moja teściowa, Anna, podzieliła wszystko w następujący sposób: trzypokojowy dom
Moja mama zawsze traktowała mnie i moją siostrę, Anię, równo. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że mogłaby mnie pominąć w swoim testamencie. Od chwili, gdy zobaczyłam ten dokument, nasze relacje stały się bardzo napięte. Mimo że teraz rozumiem, że mama nie chciała mnie zranić, nie mogę jej wybaczyć.
Twierdzi, że pomoże z dziećmi, żebym mógł wrócić do pracy, chociaż wcześniej nigdy się tym nie interesowała. Teraz jestem w kropce.
– Moja synowa chciała wychowywać ją zgodnie z nowoczesnymi zasadami. Nigdy jej niczego nie zabraniała, nigdy jej nie karciła, a nawet nie upominała. Na początku byłam zła, że ona
Może byłoby lepiej, gdyby nie było takiego napływu nieruchomości, ponieważ każdy dom przypominał mi o moich niedawno zmarłych rodzicach, bracie i babci. Moi rodzice byli rozwiedzeni.
Od trzech miesięcy mój brat doprowadza mnie do szału w sprawie naszej mamy. Po udarze cierpi na problemy psychiczne, zapomina wiele rzeczy, a opieka nad nią jest bardzo trudna. Zachowuje się jak małe dziecko, a ja nie mam ani siły, ani czasu na to. Najlepszym rozwiązaniem wydaje się znalezienie domu opieki.
Emerytura może być trudnym przejściem dla niektórych, ale dla mnie i mojego męża była to upragniona zmiana. Byliśmy zachwyceni, że w końcu mamy czas, aby cieszyć się naszymi złotymi latami razem. Po dekadach ciężkiej pracy zaoszczędziliśmy znaczną sumę pieniędzy. Jednak nasza radość była krótkotrwała, gdy nasza córka wyraziła swoje niezadowolenie z naszych wyborów życiowych.
