Wyobraź sobie dziecko, które zostało pozbawione beztroskiego dzieciństwa i zmuszone do ciągłej nauki. Nie ma gwarancji, że ich uraza z czasem zniknie. To historia Aleksandry, której powrót do ojczyzny został zakłócony przez niespodziewane zamieszanie.
Cała moja rodzina zaczęła naciskać, bym sprzedał dom. Znaleźli nawet powody. Mówili, że jest niezamieszkalny, za daleko od miasta i nie wart zachodu.
W wieku 60 lat mieszkam sama, bez dzieci czy współmałżonka. Choć kiedyś byłam zamężna, moje małżeństwo zostało zniszczone przez zdradę. Teraz, gdy zmierzam ku zmierzchowi życia, otaczają mnie krewni bardziej zainteresowani moim majątkiem niż moim dobrem. Jednak podjęłam kroki, aby moje dziedzictwo było zarządzane po mojemu.
Nie otwierając oczu, Ela usiadła w łóżku i zdrzemnęła się na kolejne pięć minut. To był koniec, czas się skończył. Zrzuciła koc i wstała. To był zwykły dzień powszedni, podobny do nieskończonych dni wcześniejszych.
Po małżeństwie naznaczonym uzależnieniem stanęłam przed druzgocącą decyzją, aby moje dziedzictwo przekazać mojej wnuczce zamiast syna. Ta historia bada złożoności relacji rodzinnych, cienie uzależnienia i trudne decyzje, które musimy podjąć w wyniku surowych lekcji życia.
