Byłam pewna, że nie zestarzeję się w samotności, ale myliłam się. Nikt mnie teraz nie potrzebuje. Mimo że mieszkamy w tym samym mieście, rzadko się widujemy.
Kiedy Jaś miał 4 lata, jego ojciec opuścił rodzinę. Po pewnym czasie jego matka przeprowadziła się do innego województwa, aby znaleźć pracę. Podczas jej nieobecności Jaś bardzo za nią tęsknił. Chłopca wychowywała babcia. Razem uczyli się wierszyków i przygotowywali do przedszkola. Mimo posiadania rodziców, Jaś czuł się samotny. Obiecał sobie
Po 12 latach budowania naszego wymarzonego domu, moja córka chce, abyśmy oddali go jej i jej narzeczonemu. Co powinniśmy zrobić?
Jesteśmy małżeństwem od 4 lat i mamy małego synka. Przez długi czas mieszkaliśmy z jego matką. Niedawno się wyprowadziliśmy, ponieważ wspólne życie stało się nie do zniesienia. Przez 4 lata ciągle się kłóciliśmy tylko z powodu jego matki, która co miesiąc znajdowała powód do sprzeczki. Na przykład – brak uwagi
Plotki często rozprzestrzeniają się jak pożar w małych społecznościach, niosąc ze sobą wszelkiego rodzaju lokalne plotki i opowieści. Zawsze wydawało się dziwne, że osoba, o której mówił mój sąsiad, była kimś, kogo dobrze znałam.
Żyjemy razem, ale nigdy go nie kochałam. Wyszłam za mąż bez przemyślenia. Myślałam, że w ciągu roku lub dwóch znajdę kogoś, kogo pokocham, a potem się rozwiodę. Wydawało się to wtedy dobrym planem. Ale nigdy nie spotkałam nikogo, kto
Po zorganizowaniu wystawnego ślubu dla naszej córki, wyraziła swoje rozczarowanie skromnym prezentem, który jej daliśmy. Uważała, że jako rodzice mogliśmy dać bardziej hojny prezent. Jednak przeoczyła fakt, że pokryliśmy wszystkie koszty jej ekstrawaganckiego ślubu. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a jego rodzice odmówili jakiegokolwiek wkładu.
To był mój pierwszy poważny związek i myślałam, że będzie trwał wiecznie. Miałam 20 lat, a Tomek 25. Właśnie ukończył studia.
Szukam porady, jak poradzić sobie w sytuacji, gdy mój mąż chce się rozstać, a ja chcę wspierać moją córkę i opiekować się wnukiem.
Moje najmłodsze dziecko teraz mieszka ze mną, ucząc się na studiach. Muszę pracować bez wytchnienia, aby go utrzymać i pokryć koszty czesnego. Dodatkowym źródłem dochodu jest dla mnie przygotowywanie posiłków dla lokalnej firmy cateringowej.
Byliśmy razem prawie 16 lat. Mamy piękną córkę. Nasza rodzina nie jest zamożna, ale mamy wystarczająco na podstawowe potrzeby i drobne przyjemności. Od naszego ślubu mieszkamy w dwupokojowym mieszkaniu, które odziedziczyłam po moim ukochanym dziadku. Nigdy nie narzekałam i wszystko mi odpowiadało, ale Janek to zupełnie inna osoba. Zawsze chciał
Nigdy nie myślałam, że będę żywić urazę wobec mojej mamy i brata. Wychowano mnie inaczej. Ale życie potoczyło się tak, że nie mogę pozbyć się poczucia niesprawiedliwości. Co powinnam zrobić w tej sytuacji? Nie potrafię podjąć decyzji sama. Wychowaliśmy się w zżytej rodzinie, ale teraz wszystko wydaje się inne.
