Nie narzekaliśmy; wszystko wydawało się w porządku, ponieważ nie mieliśmy jeszcze dzieci i nawet nie planowaliśmy ich mieć. Ale teraz, trzy lata później, mój mąż i ja mamy trudności.
Od początku miałam wątpliwości co do Ewy. Była samotną matką z małą córką. Jednak moja synowa szybko udowodniła, że jest osobą o dobrym sercu. Jej osobowość jest
Do momentu, gdy skończyłam 50 lat, nie miałam pojęcia, jak może wyglądać życie innych ludzi, w innym kraju, z różnymi perspektywami na życie. Dorastając w małym miasteczku, byłam karmiona stałą dietą obowiązków i odpowiedzialności, nigdy nie kwestionując wytyczonej dla mnie ścieżki. Dopiero dużo później zdałam sobie sprawę, ile straciłam.
Mój brat postanowił, że w taki czy inny sposób dom naszego ojca będzie jego. Naciska na mnie, żebym przygarnęła tatę, aby mógł mieć dom dla siebie. Nie chcę tego, ale sytuacja wymyka się spod kontroli.
Piszę to teraz, całkowicie zdruzgotana po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę tego dłużej znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje jej działania – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
Miałam gorącą kłótnię z moją synową o obowiązki domowe, a teraz mój syn myśli, że próbuję zniszczyć jego rodzinę. Potrzebuję porady, jak naprawić tę sytuację.
„Nie mogę już z nimi wytrzymać! Nie słuchają mnie, dom jest w bałaganie, a ich zabawki są porozrzucane wszędzie. Powiedziałam im, żeby nie zbliżali się do okien, ale…”
„Mój syn ożenił się 12 lat temu. On i jego żona, wraz z dwójką dzieci, mieszkają w ciasnym jednopokojowym mieszkaniu. Osiem lat temu Jakub kupił działkę i zaczął budować swój wymarzony dom. Przez rok nic się nie działo. W następnym roku udało im się postawić ogrodzenie i położyć fundamenty. Potem wszystko znów stanęło w miejscu z powodu braku funduszy. Teraz moja synowa naciska, żebym sprzedała swój dom, aby im pomóc…”
Kiedy wyraziłam swoje obawy, natychmiast stałam się czarnym charakterem. Nawet mój syn nie rozumie, że to nie jest w porządku. Starsze dzieci mają swoje własne obowiązki.
Niedawno postanowiłam zwolnić tempo i zacząć żyć dla siebie. Zwłaszcza że moja córka Emilia ma już 29 lat i myślałam, że nadszedł czas, aby zaczęła brać na siebie więcej odpowiedzialności. Nie wiedziałam jednak, że moje dobre intencje wprowadzą mnie w skomplikowaną i bolesną sytuację.
Czasami duma może być barierą w przyjęciu pomocy, nawet od bliskich. Ta historia bada złożoność relacji rodzinnych i wpływ dumy na związki.
Podsłuchałam rozmowę rodziców o wysłaniu babci do domu opieki i nie wiem, co robić. Potrzebuję rady!
