Tak, nadal nie mogę zmusić się, by wymówić twoje imię. Pozostajesz kobietą, która próbowała mi ukraść męża, Wojciecha, i ojca moich dzieci. Tak, Wojciech był nierozsądny, zakochując się w tobie, ale to nie o nim jest ten list — to o TOBIE. To ty straciłaś. W moich oczach (i oczach wielu innych) jesteś tylko bolesnym rozdziałem w historii naszej rodziny.
W zeszłym roku moja sąsiadka zachorowała. Z powodu choroby była przeważnie przykuta do łóżka. Córka Pani Kowalskiej, Ewa, mieszka z rodziną w mieście. Nie odwiedza często matki, ponieważ Ewa niedawno urodziła drugie dziecko. Mieszka w małym mieszkaniu, gdzie nie ma dodatkowego pokoju dla jej starszej matki. Pani Kowalska często dzwoniła do mnie z prośbą o pomoc.
Życie w biurze zazwyczaj jest monotonne dla Gabriela, który spędza dni, zagłębiając się w analizę danych. Jako że większość jego kolegów to kobiety, rzadko kiedy udaje się na spotkania towarzyskie, a jego przyjaciele są zbyt zajęci. Ostatnio jego żona, Wierzba, stała się zdystansowana, spędzając mniej czasu z nim. Kiedy nowa koleżanka, Magdalena, proponuje spacer po pracy, Gabriel jest zaskoczony, ale decyduje się zaakceptować, nieświadomy rewelacji, które go czekają.
Cieszyłam się, że była żona mojego męża, Ewa, mieszka w innym mieście. Mimo to nie mogłam pozbyć się zazdrości o Marcina i zawsze czułam się nieswojo w jej obecności. W wieku 35 lat myślałam, że będę czuć się pewnie we własnym domu, ale czułam się jak dziecko. W dniu, gdy miała przyprowadzić ich córkę do naszego domu, byłam spięta, niepewna jak się zachować czy co powiedzieć.
Bartosz wychował się w małej wiejskiej miejscowości, gdzie jego rodzice przenieśli się z miasta w poszukiwaniu spokojniejszego życia. Po ukończeniu studiów i zdobyciu sukcesu jako inżynier oprogramowania, życie Bartosza zmieniło się, gdy ożenił się z Hanią, zapaloną dietetyczką. Ich różne podejścia do jedzenia zaczęły jednak wprowadzać napięcie, szczególnie gdy tradycyjne rodzinne posiłki były przez Hanię uznawane za niezdrowe.
Zofia zawsze była dumna ze swojej niezależności i preferowała samotność. Jednak pewnego dnia w lokalnej kawiarni spotkała Natana, uroczego i uprzejmego mężczyznę, który natychmiast ją zauroczył. Natan był nie tylko przystojny, ale także świetnym rozmówcą. Ich związek zaczął się od długich rozmów telefonicznych, a później częstych randek. Natan od początku był szczery, mówiąc o swojej żonie, ale Zofia, porwana romansem, zignorowała znaki ostrzegawcze.
Pisząc to, ogarnia mnie frustracja po kolejnej kłótni z córką. Nie mogę tego już dłużej znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych znajomych mówi: „Czego się spodziewałeś? Ona jest już mężatką, ma własną rodzinę.” To jej mąż, nasz nielubiany zięć, narzuca jej swoje opinie. To jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
Ku mojej wielkiej uldze, od prawie dwóch lat jesteśmy z mężem w separacji od jego ojca. Szczerze mówiąc, ten człowiek nie wnosi nic pozytywnego, a mimo to uważa się za autorytet. Rozmowy z nim nigdy nie kończą się dobrze. Niestety, mój mąż, Bartek, wciąż ma trudności, aby to dostrzec. Jego ojciec, Wojciech, jest głęboko przekonany
Trzydzieści pięć lat temu poślubiłam mężczyznę moich marzeń. Kiedy się poznaliśmy, miałam 22 lata, a Marek 25. Traktował mnie jak królową, a nasza miłość była intensywna. Mieliśmy dwoje dzieci, córkę Annę i syna Jakuba. Dawno temu wyprowadzili się i założyli własne rodziny. Przez ostatnią dekadę byliśmy tylko ja i Marek. Wszystko wydawało się idealne, dopóki
Stało się tak, że ożeniłem się nie z miłości, ale z konieczności… Poznałem Ewę (teraz moją byłą żonę) na urodzinach przyjaciela. Mieliśmy kilka przyjemnych chwil, krótko się spotykaliśmy, a potem rozeszliśmy się. Kilka miesięcy później okazało się, że Ewa jest w ciąży. Żadne z nas nie było zachwycone pomysłem małżeństwa, ale
Matka Franka zawsze miała trudny charakter, często naruszając granice, jednocześnie zaciekle broniąc własnych. Nigdy specjalnie nie polubiła swojej synowej, Hani, z nieznanych powodów, prawdopodobnie z zazdrości. Frank, będąc jej ulubionym synem, znalazł się w trudnej sytuacji. Ostatnio Hania urodziła ich córkę, a mimo życzeń Hani, Frank zaprosił matkę na wizytę, co zapoczątkowało katastrofalne spotkanie.
W wieku 62 lat nie powiedziałabym, że jestem nieszczęśliwa. Życie w samotności przez ostatnie 16 lat miało swoje wyzwania, ale dostosowałam się. Początkowo samotność była wyraźnie odczuwalna, ale moje dzieci, ich wizyty i wiadomości pomagały zniwelować tę przepaść. Teraz, gdy mój były mąż, Eugeniusz, pojawia się ponownie w moim życiu prosząc o możliwość zamieszkania na kilka tygodni z powodu choroby, moi synowie, Bartosz i Eryk, nie są przekonani do tego pomysłu.
