– …W maju zaczęliśmy mieć problemy finansowe – mówi dwudziestoośmioletnia Emilia. – Mój mąż i ja nie mogliśmy wymyślić lepszego rozwiązania niż wynajęcie naszego mieszkania na kredyt i tymczasowe zamieszkanie u mojej teściowej… Chociaż to mieszkanie nie należy całkowicie do niej. To dwupokojowe mieszkanie, w którym teściowa mieszka ze swoim partnerem, i jest tak
Wyobraź sobie, że zostawiasz noworodka z zaufanym członkiem rodziny, tylko po to, aby dowiedzieć się, że zostawił dziecko same, aby załatwić sprawunki. To jest moja historia zdrady i konsekwencji, które z tego wynikły.
To był mój pierwszy poważny związek i myślałam, że będzie trwał wiecznie. Miałam 20 lat, a Tomek 25. Właśnie ukończył studia.
Po zorganizowaniu wystawnego ślubu dla naszej córki, wyraziła swoje rozczarowanie skromnym prezentem, który jej daliśmy. Uważała, że jako rodzice mogliśmy dać bardziej hojny prezent. Jednak przeoczyła fakt, że pokryliśmy wszystkie koszty jej ekstrawaganckiego ślubu. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a jego rodzice odmówili jakiegokolwiek wkładu.
Żyjemy razem, ale nigdy go nie kochałam. Wyszłam za mąż bez przemyślenia. Myślałam, że w ciągu roku lub dwóch znajdę kogoś, kogo pokocham, a potem się rozwiodę. Wydawało się to wtedy dobrym planem. Ale nigdy nie spotkałam nikogo, kto
Zawsze byłam wsparciem dla mojej teściowej, załatwiając jej sprawy i wożąc ją, gdzie tylko potrzebowała. Ona i mój mąż uzgodnili, że zostawi po jednym domu każdemu ze swoich synów. Ale sprawy przybrały niespodziewany obrót.
Jestem szczególnie dumna z tego, że wychowałam ją sama. Jej ojciec, mój mąż, opuścił nas, gdy była jeszcze niemowlęciem. To nie była najłatwiejsza droga.
Kiedy Jaś miał 4 lata, jego ojciec opuścił rodzinę. Po pewnym czasie jego matka przeprowadziła się do innego województwa, aby znaleźć pracę. Podczas jej nieobecności Jaś bardzo za nią tęsknił. Chłopca wychowywała babcia. Razem uczyli się wierszyków i przygotowywali do przedszkola. Mimo posiadania rodziców, Jaś czuł się samotny. Obiecał sobie
Byłam pewna, że nie zestarzeję się w samotności, ale myliłam się. Nikt mnie teraz nie potrzebuje. Mimo że mieszkamy w tym samym mieście, rzadko się widujemy.
Piszę to w stanie skrajnej frustracji po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę już tego znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż narzuca jej swoją wolę – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
To było duże rodzinne spotkanie. Prawie wszyscy mieli kilkoro dzieci, z wyjątkiem nas, którzy mieliśmy tylko jedno. Niektórzy mieli nawet czworo dzieci. Z jakiegoś powodu zawsze wydawało się, że to my musimy nadrabiać zaległości.
Życie małżeńskie Ewy i Jana dalekie było od ideału. Kłótnie były częste, zwłaszcza po tym, jak Ewa poszła na urlop macierzyński. Ich syn, Kacper, urodził się i wszystko się zmieniło.
