„Jan i ja jesteśmy w szoku! Dlaczego ktoś miałby zdecydować się na rozwód w tak podeszłym wieku? Spędzili razem całe życie, wychowali dzieci, opiekowali się wnukami, a teraz ona chce to wszystko zakończyć.”
Mam 45 lat i jestem samotną matką wychowującą dwoje dzieci. Moja córka, teraz 22-letnia, zawsze była uparta i wymagająca, ale jednocześnie radosna i towarzyska. Mamy ze sobą bliską więź. Od najmłodszych lat Ania była uderzająco piękną dziewczyną, i
„To było nasze drugie małżeństwo. Moje pierwsze małżeństwo było katastrofą, podobnie jak jej. Byliśmy razem ponad pięć lat. Ona, jak teraz rozumiem, potrzebowała mężczyzny, a ja próbowałem poradzić sobie z moją poważnie obniżoną samooceną po pierwszym rozwodzie. Szczerze mówiąc, myślałem, że mam szczęście, ale wkrótce zdałem sobie sprawę, że wcale tak nie było…”
Myślała, że potrzebuje dziecka, aby jej życie było pełne. Czując presję czasu, zdecydowała się na dziecko. Ale wkrótce potem znalazła się sama, wychowując syna. Poświęcenia, które poniosła, były ogromne, a zakończenie dalekie od szczęśliwego.
Po ślubie mojego syna często odwiedzałam ich dom, przynosząc domowe posiłki i starając się pomagać. Wydawało się, że doceniają moje starania, zwłaszcza moja synowa, która zawsze cieszyła się z jedzenia, które przygotowywałam. Byłam zachwycona, że mamy tak ciepłą relację. Ale pewnego dnia, gdy odwiedziłam ich dom, była tam tylko moja synowa. Rozmowa, którą wtedy odbyłyśmy, zmieniła wszystko.
Moja synowa nie umie gotować i odmawia nauki. Twierdzi, że to strata czasu. Nie rozumiem dzisiejszych młodych kobiet. Może gdybym miała córkę, wychowałabym ją inaczej, ale mam dwóch synów. Mój najstarszy ma 31 lat, a najmłodszy właśnie skończył 18. Mój najstarszy syn wziął ślub rok temu. Jego żona jest naprawdę miła: mądra, ładna, schludna, ale nie umie gotować.
Od momentu, gdy się poznaliśmy, miałam świetne relacje z moją teściową. Zawsze była gotowa pomóc z dziećmi, a ja myślałam, że to jej wybór. Ale potem odkryłam, że sprawiało jej to dużo stresu.
Kiedy nasze dzieci wzięły ślub, ona nie mogła uczestniczyć w ceremonii, ale wysłała hojny prezent. Młoda para zaczęła swoje życie w wynajętym mieszkaniu, a niedługo potem poproszono mnie o opiekę nad jej starszą matką. Nie wiedziałam, że moje życie wywróci się do góry nogami.
Gdybym nie przyjechała na czas, moja córka urodziłaby w domu, ponieważ była zbyt zajęta gotowaniem kolacji dla swojego męża zamiast udać się do szpitala. W drodze na oddział położniczy błagała mnie, żebym codziennie dbała o jej męża. Powinien sam sobie poradzić! Małżeństwo mojej córki zawsze wydawało mi się problematyczne. Jej mąż, Jan, zachowuje się
Dorastając, miałem szczęśliwą, pełną rodzinę. Byliśmy tylko we trójkę: ja, Mama i Tata. Ale życie potrafi rzucać kłody pod nogi. Mama trafiła do szpitala, a niedługo potem odeszła. Tata zaczął pić, aby poradzić sobie z żalem. Lodówka często była pusta, a ja chodziłem do szkoły brudny i głodny. W końcu trafiłem do domu dziecka, gdzie znalazła mnie moja macocha. Ale nie wszystkie historie mają szczęśliwe zakończenie.
Tata powiedział mi, że nie mógł nic z tym zrobić. Stał tam, niezdolny do jakiejkolwiek reakcji. W końcu nie miał innego wyjścia.
Szczerze mówiąc, nigdy nie miałam szczególnie bliskiej relacji z moją córką. Od dzieciństwa, Emilia zawsze była bardzo zamkniętym dzieckiem, a ja nigdy nie miałam czasu, aby znaleźć z nią wspólny język, spróbować sprawić, by się otworzyła i zdecydowała się ze mną porozmawiać. Ciężko pracowałam, starając się zapewnić nam obojgu szczęśliwe życie. Jej ojciec opuścił nas, gdy była jeszcze niemowlęciem, i
