Aaron postanowił po pracy pojechać do rodziców, aby nie zarazić dzieci. W końcu dwójka chorych dzieci to katastrofa, więc poparłam jego decyzję. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
Ale wierzę, że jeśli ktoś popełni błąd i zostanie mu wybaczone, to go powtórzy. W końcu ludzie rzadko się zmieniają.
W ich umysłach istnieje szacunek dla tradycji, gdzie mężczyzna zarabia pieniądze, a żona zarządza całym budżetem… Mój mąż i ja wciąż próbujemy odnaleźć się w tej dynamice.
Mój syn Dawid i jego żona Magdalena mieszkają osobno od nas. Dawid pracuje na pełen etat, podczas gdy Magdalena zostaje w domu, aby opiekować się ich dwoma małymi chłopcami, Rysiem i Gabrielem, którzy mają trzy i pięć lat. Magdalena często narzeka na brak czasu na cokolwiek. Czasami nawet ma trudności z gotowaniem posiłków, ponieważ jest ciągle zajęta dziećmi. A jednak zdarzają się momenty, kiedy znajduję ją wciąż w łóżku późnym rankiem.
Po dziesięciu latach małżeństwa w końcu uwolniłam się od stereotypów wpajanych przez moją matkę, babcię i teściową na temat bycia idealną żoną. Taką, która pracuje, opiekuje się dziećmi, utrzymuje dom w czystości, gotuje pyszne posiłki i dba o to, by jej mąż zawsze był dobrze ubrany, najedzony i szczęśliwy. Mój mąż Michał nawet tego nie doceniał; brał to wszystko za pewnik.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam dwadzieścia dziewięć lat, jestem mężatką od pięciu lat i mam już dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moja córka nie chodzi jeszcze do przedszkola, ponieważ
Mój syn Dawid i jego żona Magdalena mieszkają osobno od nas. Dawid pracuje na pełen etat, podczas gdy Magdalena zostaje w domu, aby opiekować się ich dwoma małymi chłopcami, Wojtkiem i Jankiem, którzy mają trzy i pięć lat. Magdalena często narzeka na brak czasu na cokolwiek. Czasami nawet ma trudności z gotowaniem posiłków, ponieważ jest ciągle zajęta dziećmi. A jednak zdarzają się momenty, kiedy znajduję ją wciąż w łóżku późnym rankiem.
Karciłam się za kupowanie tylu produktów spożywczych. Ale musiałam nakarmić męża i syna. Cały dzień czułam się okropnie. Wieczorem miałam już potworny ból głowy. Chciałam tylko trochę spokoju.
W ich umysłach istnieje szacunek dla tradycji, gdzie mężczyzna zarabia pieniądze, a żona zarządza całym budżetem… Mój mąż i ja wciąż próbujemy odnaleźć się w tej dynamice.
Tak bardzo przyzwyczailiśmy się do nachalności rodziny mojego męża, że nawet bez zapraszania kogokolwiek, spędzam co najmniej dwa dni w kuchni. Przygotowując jedzenie dla głodnych gości, którzy nigdy nie zostali faktycznie zaproszeni. Zazwyczaj goście nie przynoszą prezentów. Uważają, że samo pojawienie się w naszym domu i poświęcenie uwagi to wystarczający prezent.
Ale z biegiem czasu życie stało się zbyt monotonne i pozbawione sensu. Anna zdała sobie sprawę, że chce czegoś więcej – rozwijać się, uczyć nowych rzeczy.
Sytuacja nie jest tak dramatyczna, jak mogłoby się wydawać. Najbliższe centrum miasta jest zaledwie godzinę jazdy samochodem stąd. Są sklepy, szkoła, brak teatru, ale czasami życie rzuca niespodziewane wyzwania, które mogą zakłócić nawet najlepiej przygotowane plany.
