„Nie Mogę Znieść Mojego Niesfornego Wnuka”: Wiem, że Niektórzy Mnie Osądzą, Ale To Jest Mój Wybór
Mogę spędzać czas z moim wnukiem, ale nie chcę go pilnować 24/7. Nie chcę być sama z Jasiem. Wina leży po stronie żony mojego syna.
Mogę spędzać czas z moim wnukiem, ale nie chcę go pilnować 24/7. Nie chcę być sama z Jasiem. Wina leży po stronie żony mojego syna.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam 32 lata, jestem mężatką od siedmiu lat i wychowuję dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie jest jeszcze w przedszkolu, ponieważ za każdym razem, gdy próbuję je tam zostawić
Ostatniej nocy nie mogłam zmrużyć oka. Zmagam się z sytuacją, która rozwinęła się w moim życiu. Nie wiem, jak sobie z tym poradzić. Osiem miesięcy temu dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Po ślubie przeprowadziłam się do miasta mojego męża. Utrzymuję dobre relacje z rodzicami, ale rzadko się widujemy z powodu odległości.
Ostrzegałam go, ale nie posłuchał, więc nie pozwolę mu zbliżać się do mojej rodziny. Dwa lata temu rozwiodłam się z mężem. Oboje poszliśmy dalej, ale mój tata nie potrafi się z tym pogodzić.
Kiedy wyraziłam swoje obawy, natychmiast stałam się czarnym charakterem. Nawet mój syn nie rozumie, że to nie jest w porządku. Starsze dzieci mają swoje własne obowiązki.
Sytuacja wygląda następująco. Kiedy moja córka urodziła, starałam się jej pomóc: zostawałam z wnuczką, zabierałam ją na spacery, karmiłam ją i robiłam pranie. Starałam się robić wszystko, aby moja córka mogła odpocząć, bo wiem, jak trudno jest opiekować się małym dzieckiem. Ale potem moja pomoc zaczęła być brana za pewnik. Moja córka i jej mąż zaczęli częściej wychodzić, zakładając, że zawsze będę tam, aby zająć się ich dzieckiem. W końcu musiałam postawić granicę i powiedzieć im, że mam swoje życie i plany.
Choć niedawno skończyłam 63 lata, czuję się lepiej niż 20 lat temu. To jest to, co oznacza przejęcie kontroli nad swoim życiem i zdrowe odżywianie. Radzę wszystkim to rozważyć, ponieważ zawsze jest czas na zdrowy styl życia. Ale moja historia dotyczy czegoś innego. Chcę podzielić się incydentem, który wydarzył się między mną a moim synem.
Nie rozumiem mojego zięcia. Zabrania mi przychodzić do ich domu i opiekować się moim wnukiem. Mój zięć jest bardzo dobrym mężem. Bardzo kocha moją córkę, dobrze zarabia i jest świetną głową rodziny. Bardzo kocha też swojego syna, ale ponieważ dużo pracuje, widuje go tylko, gdy ten śpi i w weekendy. Problem w tym, że on uważa, że
Uwielbiam swoją pracę, więc kiedy poszłam na urlop macierzyński, odliczałam dni do powrotu do obowiązków, choć nie miałam pojęcia, jak i z kim zostawimy naszą małą radość, Emmę. Chciałam zapisać ją do przedszkola trochę później, w wieku trzech i pół roku, a mój mąż i ja postanowiliśmy omówić kwestię niani. To nie jest tanie
Po jej ostatnich działaniach, nie jestem pewna, czy mój syn kiedykolwiek utrzyma relację z babcią. Problem polega na tym, że moja matka wykorzystywała mojego syna dla własnych korzyści przez ostatni rok.
Zawsze polegają na naszej pomocy, ale nigdy nie prosiliśmy o wnuki. Czy musimy dawać pieniądze, opiekować się nimi, czy kupować im dom? Nie! Na początku z mężem zdecydowaliśmy, że tego nie zrobimy.
Relacja między matką a córką może być skomplikowana. Moja mama, na przykład, odmawia pomocy przy moim dziecku z powodu mojego rozwodu. Mówi, że skoro nie potrafiłam uratować swojego małżeństwa, muszę teraz radzić sobie sama. Małżeństwo moich rodziców też nie było idealne. Mama tolerowała zdrady i przemoc ze strony taty. Była dumna ze swoich poświęceń.