Grażyna i Wiktor poznali się w młodości i postanowili nie spieszyć się z założeniem rodziny. Dzięki pracy Wiktora podróżowali po całym świecie. Życie było dobre, ale z biegiem lat Grażyna stanęła w obliczu niespodziewanej i bolesnej rzeczywistości.
Moja córka wpadła do mojego mieszkania i oskarżyła mnie o odebranie jej ojca. Potrzebuję porady, jak poradzić sobie z tą sytuacją.
Całe życie spędziliśmy w małym wiejskim miasteczku, prowadząc skromne gospodarstwo rodzinne. Pracuję jako nauczycielka w lokalnej szkole podstawowej, a mój mąż jest mechanikiem.
Wychowywanie dziecka, zwłaszcza córki, oznacza dawanie jej wszystkiego, co najlepsze. Mój mąż i ja zdaliśmy sobie z tego sprawę niemal jednocześnie. Kasia urodziła się późno w naszym życiu i wiedziałam, że nie będę miała więcej dzieci. Więc nawet leżąc w szpitalu w dość niestabilnym stanie, powtarzałam to samo: kup najlepsze pieluchy i
Szukam porady, jak poradzić sobie z niespodziewanym i nieproszonym długoterminowym gościem—moją teściową.
Kiedyś miałam bardzo bliską relację z jedną z moich sąsiadek. Nie mogę powiedzieć, że była moją przyjaciółką, ale macierzyństwo nas połączyło. Obie mamy dzieci w podobnym wieku i tak to się zaczęło.
Zmagam się z trudną relacją między moją teściową a moim synem. Potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
„Jak mogę za tobą nie tęsknić, mój drogi? Jesteś moim jedynym synem i tęsknię za tobą cały czas.” – „Mamo, mam już trzydzieści dziewięć lat,” odpowiedział Eugeniusz.
Byliśmy w zaangażowanym związku, więc postanowiłam zatrzymać i wychować dziecko. Skończyliśmy szkołę średnią i musieliśmy szybko dorosnąć. Dorosłość zapukała do drzwi. Musieliśmy znaleźć miejsce do życia.
Poznałam żonę mojego syna po ich ślubie; ożenił się z nią, gdy był w wojsku. Po służbie mój syn założył własny biznes i
Moje relacje z teściową, Marią, nigdy nie były gładkie. Wymienialiśmy uprzejmości z grzeczności, ale zawsze było to napięte. Nigdy nie rozumiałem przyczyny naszego napiętego związku.
Decyzja została podjęta! „Przeprowadzam się na wieś,” powiedziała Ela, trzymając klucze. „Sprzedałam mieszkanie i kupiłam dom.” Witek zamarł z otwartymi ustami i widelcem w ręku: „Mamo, żartujesz?” „Nie żartuję,” uśmiechnęła się teściowa. „Twój ojciec mnie zostawił, znudziło mu się wszystko. Więc postanowiłam zacząć od nowa. Poza tym, wnuki…”
