Poświęciliśmy 12 lat na budowę naszego wymarzonego domu, a teraz nasza córka prosi nas, abyśmy przekazali go jej i jej przyszłemu mężowi. Jesteśmy rozdarci i szukamy porady społeczności, jak poradzić sobie z tą delikatną sytuacją rodzinna.
W wieku 60 lat, ja i mój małżonek doszliśmy do bolesnego wniosku, że nie jesteśmy już potrzebni naszym dzieciom. Szukamy porad i perspektyw, jak radzić sobie z tym uczuciem i czy nadszedł czas, aby skupić się na własnym życiu.
Mój ojciec, Michał, ma 57 lat, jest o dwa lata starszy od mojej matki, Natalii. Nazywam się Norbert, ich 30-letni syn, który ma własne dziecko. Myślałem, że dobrze znam swoich rodziców, aż do niedawna, kiedy mój ojciec, szanowany, ale siwiejący mężczyzna, postanowił opuścić naszą rodzinę. Planował rozwód z moją matką. Oto jak to się rozegrało.
Nigdy nie wyobrażałam sobie, że znajdę się w momencie życiowej zmiany tak głębokiej, zwłaszcza nie po świętowaniu moich 53. urodzin. To brzmiało jak coś z filmu, ale nie z tych romantycznych. Raczej jak późne przebudzenie. Moje życie stało się monotonną pętlą, przypominającą „Dzień Świstaka”, ale bez humoru. Gdy moje dzieci, Magdalena i Hubert, dorosły i stały się niezależne, zdałam sobie sprawę, że nie muszę już poświęcać swojego szczęścia. To jest historia o tym, jak ja, Wiktoria, zdecydowałam się opuścić mojego męża, Pawła, w poszukiwaniu życia mniej zwyczajnego.
