Czy to nadal kryzys wieku średniego? Moja żona ma 54 lata, ja 56. Jesteśmy małżeństwem od ponad 30 lat i mamy dwoje dzieci. Znamy się na wylot, ale ostatnio bardzo się zmieniła. To nie tak, że się pokłóciliśmy. Nie. Ale czasami nie wiem, czy śmiać się, czy płakać z powodu jej niedojrzałości.
Kiedy mój mąż zasugerował, żebyśmy zamieszkali z jego matką w jej trzypokojowym domu, zaproponowałam, żeby to on przeprowadził się do mojego małego mieszkania. Nie wiedziałam wtedy, że prawdziwy powód jego sugestii wyjdzie na jaw podczas wizyty u jego matki.
Mój syn, Michał, ożenił się z Anią pięć lat temu. Na pierwszy rzut oka wydawała się uroczą, miłą dziewczyną. Co więcej, Ania pochodziła z dobrej rodziny i miała wykształcenie wyższe. Nie ukrywała faktu, że była wcześniej zamężna i samotnie wychowywała syna, Janka. Janek zawsze był dobrze wychowany, grzeczny i wydawał się bardzo mądry.
Mój brat był dla nas wsparciem w najciemniejszych chwilach. Bez jego pomocy moglibyśmy nie przetrwać. Teraz jednak mój mąż domaga się, aby oddał pieniądze, które mu pożyczyliśmy.
Trzydzieści lat temu wyszłam za mąż za miłość mojego życia. Kiedy się poznaliśmy, miałam 23 lata, a Jan 26. Traktował mnie jak królową, a nasza miłość była niesamowicie silna. Mieliśmy dwoje dzieci: córkę o imieniu Emilia i syna o imieniu Michał. Od dawna już się wyprowadzili i założyli własne rodziny. Przez ostatnią dekadę byliśmy tylko ja i Jan. Wszystko wydawało się idealne, aż do momentu
Mój mąż ma młodszego brata, Janka. To miły chłopak, a oni wyglądają prawie identycznie. Nie uważam, że jest złym człowiekiem, ale zdaję sobie sprawę, że był źle wychowany. Przynajmniej z mojej perspektywy. W wieku 28 lat najwyższy czas zachowywać się jak dorosły. Jednak Janek wydaje się tego nie chcieć. W rzeczywistości, po
Nowy sąsiad wprowadził się do naszego bloku, i wydaje się być wspaniałą osobą. Mogłabym zacząć swoją historię w ten sposób, ale uwaga, którą mi poświęca, powoduje napięcia w moim małżeństwie. Mój mąż, Marek, i ja mamy po 47 lat. Przeszliśmy razem przez wiele, a teraz jesteśmy na etapie, gdzie
Po prostu nie poznaję już mojej córki, Oli. Nigdy się nie kłóciliśmy i zawsze doskonale się rozumieliśmy. Ale wszystko zmieniło się po jej ślubie.
Mam dość jego bzdur. Andrzej zawsze stara się przyćmić swoich krewnych. Potem musimy oszczędzać na jedzeniu przez miesiące. Po prostu nie uważam, że to jest tego warte.
Zapytajcie naszych znajomych, co myślą o mojej teściowej, a odpowiedź będzie oczywista. Jestem pewna, że wszyscy opisaliby ją jako najbardziej szlachetną osobę, zawsze gotową do pomocy w trudnych chwilach. Ale nie w naszym przypadku, ponieważ jej „pomoc” przynosi szkodę całej rodzinie. Po kilku latach małżeństwa z Rafałem zaczęło mnie to naprawdę irytować, że nasza
Był tam dla nas, kiedy najbardziej go potrzebowaliśmy. Bez Roberta i jego żony nasze życie mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej. Kiedy moja mama straciła pracę, zostaliśmy bez dachu nad głową.
Mój mąż i ja wiemy, że jego rodzice mają środki, aby nam pomóc. Doskonale zdają sobie sprawę, że od dawna marzymy o własnym domu, a mimo to odmawiają nam wsparcia. Nie mogę zrozumieć, jak mogą być tak samolubni. Wyszłam za syna bogatych rodziców, ale to nie było decydującym czynnikiem. Kochałam go i dlatego wybrałam życie z nim.
