Mój mąż mnie opuścił, zabierając wszystkie nasze oszczędności, aby kupić sobie mieszkanie i zniknął. Zostałam w wynajmowanym mieszkaniu z naszą sześciomiesięczną córką. Kiedy moja teściowa się o tym dowiedziała, przyszła natychmiast. Myślałam, że będzie mnie wyśmiewać, ale zamiast tego rozkazała: „Pakuj się, ty i dziecko zamieszkacie ze mną.” Próbowałam odmówić, ale to było bardzo trudne.
To prawdopodobnie moja wina; powinnam była być bardziej asertywna, ale po prostu nie potrafię. Dlatego w wieku trzydziestu lat nie mam własnego życia. Mieszkam z ojcem i robię wszystko, co on chce. Nie mogę nawet wyjść na kawę z przyjaciółmi, bez jego telefonów do wszystkich, żeby mnie sprawdzić.
Byliśmy w poważnym związku, więc postanowiłam zatrzymać i wychować dziecko. Ukończyliśmy liceum i musieliśmy szybko dorosnąć. Dorosłość uderzyła mocno. Musieliśmy znaleźć miejsce do życia.
Nawet w dzisiejszym nowoczesnym świecie niektóre sytuacje przypominają trudniejsze czasy. Tak było w przypadku Anny, której mała rodzina składała się z matki, starszej siostry i jej samej. Życie było trudne, ale jakoś sobie radzili. Anna wydawała się mieć szczęście, gdy poznała życzliwego i ambitnego mężczyznę. Jednak nieustannie musiała wymyślać sposoby na wsparcie swojej rodziny, często kosztem własnego szczęścia i szczęścia swojego męża, Michała.
Tęskniła za swoim przytulnym, choć niewielkim, kuchennym zakątkiem. Chciała ugotować coś pysznego dla siebie i swojej córki, a potem zwinąć się pod kocem i zapomnieć o świecie.
Byliśmy w poważnym związku, więc postanowiłam zatrzymać i wychować dziecko. Ukończyliśmy liceum i musieliśmy szybko dorosnąć. Dorosłość uderzyła mocno. Musieliśmy znaleźć miejsce do życia.
To prawdopodobnie moja wina; powinnam była być bardziej asertywna, ale po prostu nie potrafię. Dlatego w wieku trzydziestu lat nie mam własnego życia. Mieszkam z ojcem i robię wszystko, co on chce. Nie mogę nawet wyjść na kawę z przyjaciółmi, bez jego telefonów do wszystkich, żeby mnie sprawdzić.
Mój mąż mnie opuścił, zabierając wszystkie nasze oszczędności, aby kupić sobie mieszkanie i zniknął. Zostałam w wynajmowanym mieszkaniu z naszą sześciomiesięczną córką. Kiedy moja teściowa się o tym dowiedziała, przyszła natychmiast. Myślałam, że będzie mnie wyśmiewać, ale zamiast tego rozkazała: „Pakuj się, ty i dziecko zamieszkacie ze mną.” Próbowałam odmówić, ale to było bardzo trudne.
Powinnam być wdzięczna za dach nad głową, ale działania mojej mamy zniszczyły jej relacje z siostrą i siostrzenicą. Zdecydowałam się zrezygnować z domu, ale teraz moje życie jest w chaosie.
„Mówią, że mój syn potrzebuje silnego męskiego wzoru. Jest idealny z ojcem, ale nie mogę się na to zgodzić,” wzdycha 34-letnia Anna. Mieszka sama z synem.
Wszystkie jej kuzynki są głośne i ciągle narzekają na życie. Emilia ma silną osobowość, w przeciwieństwie do swojej delikatnej matki. Walczy o znalezienie spokoju wśród ciągłych rodzinnych kłótni.
Zrozumiałam, że nigdy nie kochał mnie na tyle, by być ojcem moich dzieci. Po mojej bliskiej przyjaciółce, siostrze
