Mam na imię Tadeusz i dziś opowiem Wam, jak po sześćdziesiątce zakochałem się na nowo, jak walczyłem o rodzinę, a potem musiałem pogodzić się z samotnością. To historia o późnej miłości, rodzinnych konfliktach i odwadze, by jeszcze raz zaufać życiu. Może odnajdziecie w niej cząstkę siebie.
Od dziecka mieszkałam na podlaskiej wsi, gdzie życie toczyło się wokół gospodarstwa i rodzinnych obowiązków. Zawsze marzyłam o czymś więcej, o światłach miasta i wolności, której nie znałam. To opowieść o mojej walce z oczekiwaniami bliskich, o trudnych wyborach i o tym, jak odnalazłam szczęście, nie tracąc siebie.
Z perspektywy matki, która samotnie wychowała dwoje dzieci, opowiadam o tym, jak trudne okazało się wspólne życie z synową. Moja surowość i oczekiwania doprowadziły do konfliktów, które z czasem zaczęłam rozumieć i żałować. Dziś zastanawiam się, czy można było inaczej – i czy każda rodzina musi przejść przez podobne burze.
