Jestem Jadwiga i całe życie poświęciłam synowi, Michałowi. Gdy się ożenił, myślałam, że wreszcie odpocznę, ale rodzinne konflikty i próby ratowania ich małżeństwa wciągnęły mnie w wir emocji. Ta historia to opowieść o poświęceniu, granicach i o tym, jak łatwo można zatracić siebie, chcąc pomóc najbliższym.
Jestem Zofia, mam 52 lata. Po 25 latach małżeństwa mój mąż odszedł do innej, a ja musiałam nauczyć się żyć na nowo. W tej opowieści dzielę się moim bólem, walką o siebie i niespodziewaną miłością, która przyszła z zupełnie innej strony.
To opowieść o jednym dniu z mojego życia, kiedy starałam się zrobić wszystko dla moich dzieci, a mimo to poczułam się zupełnie niewidzialna. Praca, dom, gotowanie – wszystko kręciło się wokół nich, a ja sama gdzieś się zagubiłam. Czy naprawdę tak wygląda miłość matki w polskiej rodzinie?
