W małym polskim miasteczku, dwie babcie, Elżbieta i Kora, walczą o miłość swojej jedynej wnuczki, Wiktorii, nie chcąc przy tym siać niezgody. Ich ciągłe sprzeczki i próby przekupienia Wiktorii negatywnymi komentarzami na temat siebie nawzajem eskalują, prowadząc do nieprzewidzianych konsekwencji.
W małym miasteczku w Polsce, wdowa Ewa, przeżywa ból obserwując jak jej dzieci, Stefan i Michał, nie są w stanie dojść do porozumienia i podzielić się dziedziczonym majątkiem rodzinnym. Wzrastające napięcia zaczynają rozrywać więzi rodzinne, prowadząc do nieoczekiwanego i ponurego zakończenia.
Początkowo nasz syn Robert i jego żona Sylwia mieszkali z nami. Mieliśmy przestronne i piękne mieszkanie z dwiema sypialniami, które oferowało wystarczająco dużo miejsca dla nas wszystkich.
„Co w tym złego? Mamy razem dziecko!” odpowiedziała synowa. Nie ma w tym nic złego. Co więcej, Liliana rozstała się ze swoim pierwszym mężem, Jerzym.
Wydaje się błahe. Nie ma melodramatu ani cenzury. Nawet w wieku trzydziestu kilku lat znalezienie pracy może wydawać się łatwe. Ale kiedy nagle zostajesz sam i niechciany, rzeczywistość uderza mocno.
Po szybkim ponownym małżeństwie byłej żony, Mateusz coraz bardziej oddala się od swojej córki, Poli. Jego matka, Alicja, desperacko pragnie pojednania, ale nierozwiązane uczucia i dystans Mateusza tylko pogłębiają rozdarcie.
Mój mąż, Kacper, i ja dorastaliśmy w tej samej małej miejscowości, nawet w tej samej dzielnicy. Chodziliśmy do tej samej szkoły średniej, chociaż ja byłam od niego o dwa lata młodsza. Wtedy nie byliśmy przyjaciółmi, ale później, dzięki wspólnym znajomym, odkryliśmy naszą wspólną przeszłość. Kacper ukończył studia inżynierskie, a ja kształciłam się w dziedzinie pracy socjalnej. Oboje odnieśliśmy sukcesy w naszych karierach. Kacper miał pasję do renowacji starych samochodów.
