Kasia mieszkała z mężem w swoim własnym domu. Dom znajdował się na przedmieściach. W naszym mieście jest wiele takich domów, które wyglądają jak typowe wiejskie chaty. Jest pięknie, cicho i pełno zieleni. Można uprawiać ogród lub hodować kury, jeśli się chce. Zaledwie krótki spacer dzieli od głównej ulicy z komunikacją miejską.
Po raz pierwszy od czasu, gdy jej syn Jakub zakochał się w samotnej przyjaciółce swojej żony i opuścił rodzinę, pani Nowak musiała błagać swoją byłą synową, Annę, aby pozwoliła jej zobaczyć wnuki. Może pani Nowak znalazłaby sens w podróżach lub niespodziewanym związku, gdyby kochała swoje wnuki trochę mniej. Jednak tak się złożyło, że
Była histeryczna, oburzona i krzyczała, że czuje się tam jak sierota. – Tak powinnaś się zachowywać, córko, jak człowiek, wtedy twoi bliscy przyszliby na twój ślub, a ty
Sara nigdy nie rozumiała swoich rówieśniczek, które goniły za chłopakami, nosiły minispódniczki do szkoły i znajdowały każdą wymówkę, by wymknąć się w nocy. Zawsze była inna, skupiona na nauce i przyszłości. Ale kiedy poznała Jakuba, wszystko się zmieniło.
Rok po naszym ślubie zaszłam w ciążę i urodziłam naszego syna, Eryka. Ale potem nadeszła tragedia — mój ukochany mąż zginął w wypadku samochodowym w drodze do domu.
Moja przyjaciółka ma syna, Michała, który jest niesamowitą osobą. Świetnie radził sobie w szkole, ukończył studia i zaczął pracować. Na początku było ciężko, ale teraz jest zamożny, ma własny biznes, dom na przedmieściach i mieszkanie w centrum miasta – naprawdę wyjątkowy człowiek. Ale… zawsze jest jakieś ALE. Ożenił się z Sarą. Okropna kobieta z dysfunkcyjnej rodziny, ona jest
Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Ale pewnego fatalnego dnia, wizyta mojej siostry zamieniła mój spokojny dom w strefę katastrofy.
Zrozumiałam, że nigdy nie kochał mnie na tyle, by być ojcem moich dzieci. Po mojej bliskiej przyjaciółce, siostrze
Na początku dobrze się dogadywali i starali się unikać konfliktów. Jan pracował jako robotnik w fabryce, podczas gdy Maria podjęła pracę jako pielęgniarka w lokalnym szpitalu.
„Tomek, nie mam teraz czasu na to. Muszę się przygotować do ślubu. Chcesz, żeby wszystko było idealne dla twojego taty, prawda?” odpowiedziała Sara, nie odrywając wzroku od telefonu.
Upuściła listę zakupów, on ją podniósł, ich spojrzenia się spotkały i… Podziękowała mu i odeszła do działu nabiałowego. Emilia musiała zrobić zakupy na cały tydzień, ale nie wiedziała, że ta wizyta zmieni wszystko.
Czasami uczucie złości jest całkowicie uzasadnione. W takiej sytuacji znalazła się Kasia, bohaterka dzisiejszej historii. Przeczytaj dalej, aby dowiedzieć się, co się stało i dlaczego.
