Linda wychowała troje dzieci. Jej najstarsza córka, Sara, miała dwanaście lat, gdy urodzili się jej bracia bliźniacy, i musiała przejąć znaczną część obowiązków, aby pomóc matce. Lata później, Sara domaga się rekompensaty za utracone dzieciństwo.
Kiedy Jaś miał 4 lata, jego ojciec opuścił rodzinę. Po pewnym czasie jego matka przeprowadziła się do innego województwa, aby znaleźć pracę. Podczas jej nieobecności Jaś bardzo za nią tęsknił. Chłopca wychowywała babcia. Razem uczyli się wierszyków i przygotowywali do przedszkola. Mimo posiadania rodziców, Jaś czuł się samotny. Obiecał sobie
Żyjemy razem, ale nigdy go nie kochałam. Wyszłam za mąż bez przemyślenia. Myślałam, że w ciągu roku lub dwóch znajdę kogoś, kogo pokocham, a potem się rozwiodę. Wydawało się to wtedy dobrym planem. Ale nigdy nie spotkałam nikogo, kto
Pomimo że jesteśmy uważani za zamożną rodzinę, moi teściowie odmawiają wzięcia odpowiedzialności. Mój ojczym nie chce mieszkać z cudzym dzieckiem, a moja teściowa przedkłada swoje własne szczęście nad dobro córki.
Złożyła pozew o rozwód, gdy byłam w przedszkolu, a mój ojciec musiał przez lata płacić alimenty. Widzieliśmy się sporadycznie, ale emocjonalne koszty były ogromne.
Krążyłem po ogrodzie i znalazłem go przy płocie za krzakami. Mój syn płakał i ukrywał twarz przede mną. Gdy mnie zobaczył, zaczął płakać jeszcze mocniej. Usiadłem obok niego.
Nigdy w życiu nie żywiłam urazy do nikogo, może z wyjątkiem mojej byłej teściowej. Traktowała mnie okropnie. Spotkałam wiele nieprzyjemnych osób, ale pani Kowalska jest naprawdę wyjątkowa. Nawet teraz, myśląc o niej, czuję się nieswojo, mimo że nie miałam z nią kontaktu od lat. Oto jak to wszystko się potoczyło.
Byłem w szoku i myślałem, że to okrutny żart. Zawsze wierzyłem, że mamy silną, zżytą rodzinę. Myślałem, że mój ojciec nas zdradził. Ale potem odkryłem prawdę.
Nie mają już takiego majątku jak kiedyś, ale za każdym razem, gdy teściowa ich odwiedza, nie zapomina przypomnieć, że rodzice mogliby bardziej pomóc.
Zaczął zwracać na mnie uwagę dopiero po rozwodzie. Teraz chce się zbliżyć i zastanawia się, dlaczego komunikujemy się jak obcy, mimo że to jego wina.
To nie kwestia braku pieniędzy na zakup lub wynajem nowego miejsca—Jan stanowczo odmawia zostawienia swojej matki samej. Ale Anna nie może tego dłużej znieść.
Kiedy wyszłam za mąż za Jana, zaczęliśmy marzyć o własnym domu, polegając wyłącznie na sobie. Moi rodzice nie mogli nam pomóc finansowo, a babcia Jana go wychowała, więc nie chcieliśmy się do niej wprowadzać. Jan ledwo utrzymywał kontakt z matką, widując ją tylko wtedy, gdy odwiedzała jego babcię. Niedługo potem nasze życie przybrało nieoczekiwany obrót.
