Pani Nowak jest na emeryturze od wielu lat. Patrzy przez okno, zastanawiając się, co robią jej dorosłe córki i syn. Czy przyjadą, by świętować jej urodziny? A może chociaż zadzwonią? Wydaje się, że nie chcą spędzać wolnego czasu ze swoją starszą matką. „Pamiętam, kiedy mój mąż zostawił mnie z trójką dzieci. Nie chciałam…”
Mój syn, Jakub, zawsze był niezwykle niezależny. Moja żona i ja wychowywaliśmy go w kochającym i wspierającym domu, zawsze zachęcając do otwartej komunikacji. Jednak Jakub wydawał się odziedziczyć upór i emocjonalną intensywność po swoim dziadku, którego nigdy nie poznał. Pomimo naszych najlepszych starań, wybory Jakuba w związkach doprowadziły do bolesnego rozstania, a teraz obwinia mnie za to, że nie interweniowałem.
Jacek obsypywał mnie komplementami, prezentami i sprawiał, że czułam się najważniejszą kobietą na świecie. Czułam się przy nim bezpieczna i kochana. Ale kiedy jego losy się zmieniły, nagle przypomniał sobie, że byliśmy kiedyś małżeństwem i oczekuje, że go uratuję.
Moja mama ciągle sprawia, że czuję się winna, bo nie mogę spędzać z nią całego czasu. Płacze przez telefon i denerwuje się, gdy nie mogę być przy niej. Mam 29 lat, jestem mężatką od pięciu lat i mam dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moje najmłodsze dziecko nie chodzi jeszcze do przedszkola, co dodaje mi codziennych obowiązków.
Kilka miesięcy temu skończyłem dwadzieścia trzy lata. Zacząłem zarabiać pieniądze kilka lat temu i obecnie pracuję zdalnie. Odkąd zacząłem pracować, mój ojciec zaczął domagać się ode mnie pieniędzy. Niedawno powiedział mi, że powinienem go wspierać finansowo. Problem w tym, że mój ojciec i matka nie są biedni. Mają nawet dwa domy, z których jeden wynajmują. Nawet nie ruszyli swoich oszczędności emerytalnych.
Kocham mojego męża i naszą piękną córkę. Mamy szczęśliwe życie razem. Mój mąż ciężko pracuje dla nas, zawsze starając się, aby nasza rodzina była szczęśliwa. Robię wszystko, co w mojej mocy, aby nadążyć, dbając o nasz dom i rodzinę. Ale nie wszystko może być idealne. Przez ostatnie osiem lat moja teściowa nieustannie mnie upokarza, gdy nikogo innego nie ma w pobliżu.
Kiedy zaczynasz śnić o byłej dziewczynie swojego męża dwie noce z rzędu, wiesz, że coś jest nie tak. Koszmar jest jeszcze bardziej przerażający, ponieważ wydaje się tak realny i mylący. Szkoda, że mój mąż nie potrafi mnie zrozumieć, a mimo że się ze mną zgadza, nadal spotyka się ze swoją byłą, jakby nic się nie stało.
Chodzi o to, że po prostu chciałam mieć wnuki! Co więcej—żądałam wnuków! Ale teraz nie mogę nawet zobaczyć własnego dziecka… Urodziłam syna.
Zawsze niechętnie komunikował się ze swoimi dziećmi z pierwszego małżeństwa z powodu gorzkiego rozwodu, a spotkania z nimi oznaczają otwieranie starych ran.
Mam sześćdziesiąt lat i od trzech lat jestem bez pracy. Mój mąż zmarł, gdy nasza córka, Emilia, miała zaledwie osiem lat. Od tamtej pory wychowywałam ją sama. Teraz jest dorosła i ledwo ze mną rozmawia. Jako dziecko Emilia była zawsze miła i dobrze wychowana, świetnie radziła sobie w szkole i pomagała w domu. Ale wszystko się zmieniło, a tej wiosny nie zostałam zaproszona na jej urodziny.
Piszę to z ciężkim sercem po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę już tego znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką i ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje wszystko – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
Mój biologiczny ojciec opuścił moją mamę, gdy byłam jeszcze małym dzieckiem. Do dziesiątego roku życia nazywałam mojego ojczyma „Tatą”, nie wiedząc, że nie jest moim prawdziwym ojcem. Kiedy poznałam prawdę, wcale mnie to nie zmartwiło. Nie byłam już małą dziewczynką, więc traktowałam ojczyma tak samo jak wcześniej. Ale teraz, gdy zbliża się ślub mojej młodszej siostry, zmagam się z zazdrością i zamieszaniem związanym z zachowaniem mojego ojczyma.
