W naszej rodzinie to jest źródło wszystkich konfliktów i skandali. Cały problem wynika z całkowitego lekceważenia przez moją żonę mojego podejścia do wychowywania dzieci.
To prawdopodobnie moja wina; powinnam była być bardziej asertywna, ale po prostu nie potrafię. Dlatego w wieku trzydziestu lat nie mam własnego życia. Mieszkam z ojcem i robię wszystko, co on chce. Nie mogę nawet wyjść na kawę z przyjaciółmi, bez jego telefonów do wszystkich, żeby mnie sprawdzić.
Ale byłam całkowicie przeciwna. Dlaczego miałabym sprzedać swój własny dom, na który ciężko pracowałam, aby uratować mojego brata? Ani mój brat, ani mój ojciec nie dali mi ani grosza.
Sara siedziała przy kuchennym stole, wpatrując się bezmyślnie w ścianę. Nie mogła pojąć, czy to, co się dzieje, jest rzeczywistością, czy tylko okrutnym snem. Uszczypnęła się w ramię i poczuła ból, po czym spojrzała na kanapę w salonie – spało tam dziecko. To nie był sen. Ten wieczór zaczął się jak każdy inny, ale teraz wszystko się zmieniło.
Poświęciłam 30 lat temu miejscu — najpierw jako kelnerka, potem jako menedżerka. Ze względu na mój wiek, nie byłam już w stanie wykonywać tej pracy i musiałam zrezygnować.
Pomyślałam sobie: „To nic wielkiego! Ile dziewczyn miał już Jakub, a żadna z nich nie została! Więc nie ma powodu do ekscytacji ani zmartwień!” Oczywiście, sprawy nie potoczyły się zgodnie z oczekiwaniami.
Zmagam się z rodzinnym dylematem dotyczącym opieki nad naszą mamą. Potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Byłam pewna, że nie zestarzeję się w samotności, ale myliłam się. Nikt mnie teraz nie potrzebuje. Mimo że mieszkamy w tym samym mieście, rzadko się widujemy.
Kiedy Jaś miał 4 lata, jego ojciec opuścił rodzinę. Po pewnym czasie jego matka przeprowadziła się do innego województwa, aby znaleźć pracę. Podczas jej nieobecności Jaś bardzo za nią tęsknił. Chłopca wychowywała babcia. Razem uczyli się wierszyków i przygotowywali do przedszkola. Mimo posiadania rodziców, Jaś czuł się samotny. Obiecał sobie
Jesteśmy małżeństwem od 4 lat i mamy małego synka. Przez długi czas mieszkaliśmy z jego matką. Niedawno się wyprowadziliśmy, ponieważ wspólne życie stało się nie do zniesienia. Przez 4 lata ciągle się kłóciliśmy tylko z powodu jego matki, która co miesiąc znajdowała powód do sprzeczki. Na przykład – brak uwagi
Po zorganizowaniu wystawnego ślubu dla naszej córki, wyraziła swoje rozczarowanie skromnym prezentem, który jej daliśmy. Uważała, że jako rodzice mogliśmy dać bardziej hojny prezent. Jednak przeoczyła fakt, że pokryliśmy wszystkie koszty jej ekstrawaganckiego ślubu. Jej narzeczony zapłacił tylko za obrączki, a jego rodzice odmówili jakiegokolwiek wkładu.
Mój kuzyn również odwiedził, więc nigdy się nie nudziłem. Ponieważ byliśmy w tym samym wieku, zawsze mieliśmy coś do zrobienia i wyruszaliśmy na przygody. Mój dziadek był surowy, a jego metody były twarde.
