Robert poznał Elę w pracy. Oboje byli szczęśliwi, inteligentni i zadbani—idealna para. Teraz, po pięciu latach małżeństwa, nadal nie mają dzieci, a Robert jest coraz bardziej sfrustrowany ekstremalnymi nawykami oszczędnościowymi Eli.
Moja mama nie pozwala mi żyć pełnią życia. Płacze przez telefon i jest bardzo zdenerwowana, kiedy nie mogę spędzać z nią całego czasu. Mam dwadzieścia dziewięć lat, jestem mężatką od pięciu lat i mam już dwójkę dzieci. Naturalnie, jestem bardzo zajęta przez większość czasu. Moja córka nie chodzi jeszcze do przedszkola, ponieważ
„Ciąża Walerii przebiegała bezproblemowo!” mówi jej ciotka, Karolina, pięćdziesięcioletnia kobieta opowiadająca o podróży swojej siostrzenicy. „Żadnych komplikacji, świetne wyniki badań, niczym się nie martwiliśmy. Ale podczas porodu coś poszło nie tak. Konieczne było nagłe cesarskie cięcie, a dziecko trafiło na oddział intensywnej terapii noworodków. Waleria również miała trudności na początku. Wszyscy byliśmy bardzo zestresowani! Niestety, sprawy nie potoczyły się tak, jak się spodziewaliśmy…”
Był tam dla nas, gdy najbardziej go potrzebowaliśmy. Bez Roberta i jego żony nasze życie mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej. Kiedy moja mama straciła pracę, zostaliśmy bez dachu nad głową.
Stoję przed wyzwaniem, ponieważ muszę codziennie gotować świeże posiłki, ponieważ mój mąż odmawia jedzenia resztek. Szukam porady, jak skutecznie poradzić sobie z tą sytuacją.
Owszem, widuję ich na rodzinnych spotkaniach, ale zdarza się to tak rzadko, że prawie się nie liczy. Wszystko przez nieporozumienie z moją synową, która ciągle obwinia mnie za ich problemy finansowe.
Gdybym nie przyjechała na czas, wierzę, że moja córka urodziłaby w domu, ponieważ zamiast jechać do szpitala, gotowała obiad dla swojego męża. W drodze na oddział położniczy, między skurczami, błagała mnie, żebym odwiedzała jej męża i codziennie mu pomagała. Niech sobie radzi sam! Małżeństwo mojej córki nie jest szczęśliwe, przynajmniej tak myślałam. Jej mąż, Eugeniusz, zachowuje się
Od tamtego dnia życie rodziny zmieniło się nie do poznania, ponieważ nikt nie mógł sobie wyobrazić tak znaczącego rozszerzenia ich kręgu. Rodzina żyła skromnie w małym miasteczku, starając się wiązać koniec z końcem bez Krzysztofa.
Zawsze marzyłam o dużej rodzinie, ale zostałam obdarzona tylko jednym synem. Z drugiej strony, pracuję jako nauczycielka od 30 lat i do dziś moi uczniowie
Poprosiłam mamę o pomoc przy dziecku, a teraz moi rodzice chcą zamieszkać z nami na rok w naszym dwupokojowym mieszkaniu. Co powinnam zrobić?
Wszystkie jej przyjaciółki zazdrościły jej, bo znalazła idealnego faceta. Kamil był wysoki, ciemnowłosy, z przenikliwymi niebieskimi oczami i czarującym uśmiechem. W tym momencie już pracował
Jestem w trudnej sytuacji z moją córką, która oczekuje, że będę ciągle opiekować się moją wnuczką. Potrzebuję porady, jak poradzić sobie z tą sytuacją bez wywoływania konfliktu rodzinnego.
