Mój mąż i ja jesteśmy razem od 35 lat. Mieliśmy swoje wzloty i upadki, nawet rozważaliśmy rozwód w pewnym momencie. Teraz, gdy zbliżamy się do emerytury, chcemy tylko spokoju i stabilności. Mieszkamy w naszym przytulnym domu z ukochanym psem. Ale kiedy nasz syn poprosił o pomoc finansową, musiałam podjąć trudną decyzję.
Nie jestem wyczerpana, ale chcę cieszyć się życiem. Jestem zachwycona, że w końcu mam wolny czas dla siebie, ale moja córka ma inne plany.
Życie potrafi zaskakiwać. To, co wczoraj wydawało się niemożliwe, nagle staje się rzeczywistością, zmuszając nas do zmierzenia się z nowymi emocjami i decyzjami. Mój jedyny syn, dla którego zrobiłabym wszystko, postawił mi ultimatum: „Biorę ślub, a ty, mamo, musisz to zaakceptować.” Fakt, że ta kobieta jest starsza o osiem lat i ma trójkę dzieci
Kiedy mój mąż zasugerował, żebyśmy zamieszkali z jego matką w jej trzypokojowym domu, zaproponowałam, żeby to on przeprowadził się do mojego małego mieszkania. Nie wiedziałam wtedy, że prawdziwy powód jego sugestii wyjdzie na jaw podczas wizyty u jego matki.
Moja była teściowa powiedziała mi, że powinnam była rozważyć swoje możliwości przed urodzeniem dzieci, a jej syn nie ponosi żadnej odpowiedzialności w tej sprawie. Byliśmy małżeństwem przez pięć lat.
Niedawno postanowiłam zwolnić tempo i zacząć żyć dla siebie. Zwłaszcza że moja córka Emilia ma już 29 lat i myślałam, że nadszedł czas, aby zaczęła brać na siebie więcej odpowiedzialności. Nie wiedziałam jednak, że moje dobre intencje wprowadzą mnie w skomplikowaną i bolesną sytuację.
Kiedy wyraziłam swoje obawy, natychmiast stałam się czarnym charakterem. Nawet mój syn nie rozumie, że to nie jest w porządku. Starsze dzieci mają swoje własne obowiązki.
Zawsze byłam oszczędna w wydatkach. Kiedyś Janek zapytał, czy kiedykolwiek rozważałabym bycie żoną pozostającą w domu, ale nigdy nie mogłam się na to zgodzić. Uważam, że lepiej jest zarabiać skromne pieniądze niż polegać na kimś innym. Mój mąż ma takie samo podejście. Czasami w pracy pojawiają się sytuacje wymagające nadgodzin i zgadzam się na to.
„Poprosiłam ją, żeby zaopiekowała się moim najstarszym dzieckiem, gdy zabiorę córkę do lekarza, ale odmówiła. Wiesz, ma umówioną wizytę u fryzjera i nie chce jej odwołać.”
„Wychowywanie trzech chłopców i budowanie domu nie było łatwe. Ale mój mąż i ja pocieszaliśmy się myślą, że w końcu będziemy mogli odpocząć na emeryturze. Aby osiągnąć to marzenie, oszczędzaliśmy skrupulatnie i ciężko pracowaliśmy. Wierzymy, że mamy pełne prawo być dumni z naszych osiągnięć. Nasi synowie są teraz dorośli, mają własne rodziny, a my zbudowaliśmy przytulny dom,” pisze Linda. Jednak spokój, o którym marzyli, jest teraz zagrożony.
Zawsze myślałam, że mam szczęście, że ją mam. Nasza relacja była dobra i prawie nigdy się nie kłóciliśmy. Traktowałam ją dobrze i pomagałam w zakupach. Ale teraz chce, żebyśmy sprzedali nasz dom, aby mogła zamieszkać z córką w innym mieście.
Mój syn ożenił się z Emilią 10 lat temu. On ma teraz 38 lat, a ona 32. Mają pozornie szczęśliwe małżeństwo i dwoje dzieci. Nie widujemy ich często, ponieważ mieszkają daleko. Mają pracę, dom i obowiązki, co rozumiem. Niedawno odwiedziłam ich i zauważyłam pewne zmiany. Emilia wyglądała znacznie lepiej, przestała nosić piżamy w domu, zaczęła się malować i chodzić na siłownię.
